“Op woensdagochtend was het dan zover: de Levada wandeling. Er werd ons gezegd dat het in de bergen koud kon zijn en ik ben dan wel geen klipgeit, maar weet toch hoe koud het in bergen kan worden, dus trok ik meer kleren aan dan ik op een gemiddelde winterdag in Nederland draag. Ik droeg zelfs sokken! En dat terwijl zowel Poelekies als Freggels nooit sokken dragen, zoals u weet.
Na het ontbijt werden we opgepikt door een busje dat daarna nog 6 andere mensen zou oppikken om de wandeling vanaf Mechico te gaan doen. Onze gids was van het jolige en vrij hilarische type, en had er zin in. We konden een wandelstok (letterlijk een stok) meenemen als we dat wilden en ik besloot dat voor de authenticiteit te doen.
Later was ik erg blij met deze beslissing, want het pad was op sommige stukken behoorlijk modderig en zonder die stok was ik minstens 1 keer in het ravijn gedonderd. Dat zou erg zonde geweest zijn, want het weer was fijn en ook het lopen ging voorspoedig: slechts 1 blaartje, en dat met voeten die al blaren krijgen zodra ze een schoen zien (of 3 minuten in een badbats zitten).
Deze wandelingen zijn echter niet geschikt voor mensen die hoogtevrees hebben, moeizaam lopen, niet van rotsen en/of modder houden, niet ingelopen en/of profielloze schoenen aanhebben, laat staan voor mensen die al die dingen tegelijk hebben. Ook is het zaak niet teveel te geloven in de afstanden die de reisorganisatie geeft, want die "6 km!" waren er stiekem toch 7... en nog wat.
Aan het eind van onze tocht kon er nog wat gedronken worden in een cafeetje, waar bleek dat zodra er Portugees tegen me aangezwamd wordt, ik nog steeds spontaan wat terug weet te zwammen. Dit tot grote verbazing en enthousiasme van onze gids, die werkelijk ogen op steeltjes had toen ik spontaan wat terugbabbelde.
Eenmaal weer bij het hotel was het weer tijd voor Rik om een stukje te gaan duiken, en voor mij om een stukje te dutten. Mijn energielevels zijn significant beter dan voor de ontdekking van mijn ziekte, maar laten nog steeds wat te wensen over. 's Avonds hebben we wat geïmprovikookt en uitgebreid in bad geweest met de Lush-bruisballen die we speciaal voor deze gelegenheid gekocht hadden.”
Wordt vervolgd!
Ha, ha, ik zie de verbaasde gids helemaal voor me! Jij spreekt niet alleen Portugees maar ook nog met de juiste intonatie en je slikt de juiste lettergrepen half in, dat klinkt dus echt onvervalst Portugees en dat voor een toerist! The Big K.
BeantwoordenVerwijderen@ Kahuna: ja, ik vind het ook nog steeds bizar hoe het zich ergens in mijn tenen heeft vastgezet. Zo sprak ik vandaag met de servicemedewerkster ook spontaan Portugees. Ik merk wel dat ik op sommige gebieden echt diep moet speuren naar woorden. Misschien toch maar weer eens een boekje lezen ofzo... ;-)
BeantwoordenVerwijderen