*Standwerkersstem* Ja hoor, daar issie weer! einde standwerkersstem*
1. What did you do in 2007 that you'd never done before?
Work in a hospital.
2. Did you keep your new years' resolutions, and will you make more for next year?
No resolutions this year, but next year I’ll be doing 101 things in 1001 days, which is a sort of resolutionthing I guess.
3. Did anyone close to you give birth?
Nope.
4. Did anyone close to you die?
"I see dead people…all the time..."
5. What countries did you visit?
No travels this year unfortunately.
6. What would you like to have in 2008 that you lacked in 2007?
A better health, less stress and more flow.
7. What date from 2007 will remain etched upon your memory forever?
Drawing a definite blank here.
8. What was your biggest achievement of the year?
Keeping pretty calm, cool and collected despite adversity, finishing my course and finding a job.
9. What was your biggest failure?
I don’t believe in failure.
10. Did you suffer any illness or injury?
I was sick and/or injured for most of the year… When I said I wished I was more like Frank, I meant super nice, crazy, tiny and cute” not "f*cking sick all the time” ;-)
10bis. What was the best thing you bought?
My very pink photo camera.
11. Whose behavior merited celebration?
Everyone who tries to be a better and nicer person every day.
12. Whose behavior made you appalled and depressed?
The usual: people who whine, bitch and moan and try to burden you with their problems but refuse to change anything about their situation despite being perfectly capable of doing so. People who have no concept of personal space and come on too strong (aka stalker-ass f*ckers). People who are petty and mean.
13. Where did most of your money go?
Basic necessities.
14. What thing did you get really, really, really excited about?
Fall Out Boy, Emilie Autumn (‘s teapots), getting a job.
16. What song will always remind you of 2007?
Timbaland/FOB – One and only.
17. Compared to this time last year, are you:
a) happier or sadder? Happier.
b) thinner or fatter? Thinner.
c) richer or poorer? Richer. Finally!
18. What do you wish you'd done more of?
Inline skating, fun stuff, be healthy.
19. What do you wish you'd done less of?
Be sick and/or injured.
20. How will you be spending the Christmas break?
No break this year.
21. Did you fall in love in 2007?
I keep on tripping!
22. How many one-night stands?
N/a
23. What was your favorite TV program?
LA Ink.
24. Do you hate anyone now that you didn't hate this time last year?
I don’t hate anybody at all.
25. What was the best book you read?
I read Harry Potter and that was pretty much it…embarrassing really.
26. What was your greatest musical discovery?
Antique My Chem I guess. I’m so behind the times, I know.
27. What did you want and get?
My long lost old My Little Pony found it’s way back to me! A diploma. A job.
28. What did you want and not get?
I pretty much have everything I want.
29. What was your favorite film of this year?
Did I see any films this year? I seriously don’t remember.
30. What did you do on your birthday, and how old were you?
I was sick on my birthday, so I stayed in bed. I turned 32.
31. What one thing would have made your year immeasurably more satisfying?
Like I said before: a better health.
32. How would you describe your personal fashion concept in 2007?
Temporary secretary.
33. What kept you sane?
I’m pretty sure I’m not sane anymore, don’t know if I ever was though.
34. Which celebrity/public figure did you fancy the most?
I decided that in my next life, I wanna be Frank Iero, for reasons explained under 10. Or Emilie Autumn, if I end up a girl again. ;-)
35. What political issue stirred you the most?
I stopped following politics in 2001.
36. Who did you miss?
The ones that will stay missed.
37. Who was the best new person you met?
Several people at work are pretty cool.
38. Tell us a valuable life lesson you learned in 2007.
1) To take better care of myself when I’m sick.
2) To stop investing in things/people that lead to nothing/nowhere/only frustrate you.
and
3) that avoiding/refusing to deal with the kind of people listed under 12 makes your life so much better.
39. Quote a song lyric that sums up your year.
"I’m not O-f*cking K!", I guess ;-P
maandag 31 december 2007
zondag 30 december 2007
Boem!
Het stomme geknal is alweer begonnen, wat er op wijst dat dit jaar met rappe schreden aan het aflopen is. Uiteraard heb ik nog geen eindejaarslot, is mijn 101 things in 1001 days-lijst nog lang niet af en moet ik morgen werken, maar dat mag de pret niet drukken.
Ik zie het maar als een oefening in "calm, cool & collected" multitasken, een vaardigheid die ik in de komende maanden ernstig nodig ga hebben aangezien ik me ingeschreven heb voor 8 vakken VWO. De weekends zullen de komende 4 maanden gevuld zijn met boekverslagen, posters knutselen, het schrijven van onderzoeksdingetjes en het kennismaken met een geheel nieuw vak: Algemene Natuurwetenschappen. Ik ben zeer benieuwd en heb er helemaal zin in! *doet dansje en wiebelt richting bed*
Ik zie het maar als een oefening in "calm, cool & collected" multitasken, een vaardigheid die ik in de komende maanden ernstig nodig ga hebben aangezien ik me ingeschreven heb voor 8 vakken VWO. De weekends zullen de komende 4 maanden gevuld zijn met boekverslagen, posters knutselen, het schrijven van onderzoeksdingetjes en het kennismaken met een geheel nieuw vak: Algemene Natuurwetenschappen. Ik ben zeer benieuwd en heb er helemaal zin in! *doet dansje en wiebelt richting bed*
dinsdag 25 december 2007
dinsdag 18 december 2007
32 is not old... for trees*
In de laatste dagen leidend naar mijn verjaardag (32 jaar! Vandaag!) kreeg ik het zowaar voor elkaar om al mijn dringende levenskwesties (u weet wel) stuk voor stuk op te lossen. Ja, ik ben ook verbijsterd!
Op vrijdag knipte de coiffeuse een stuk van mijn haar af en gooide er bronzige highlights in. Hoewel ik zelf uiteraard liever voor roze haar of een groene mowhawk gegaan was, moet ik rekening houden met het feit dat ik een vrij conservatief beroep heb én binnenkort weer op sollicitatiegesprekken moet. Die insuline moet tenslotte érgens van betaald worden...
Op zaterdag ging ik al vroeg op pad richting The Big Kahuna. Wij hadden een expotitie gepland naar museum Natura Docet in Denekamp. Ja, dat is twee straten voordat je van de aardbol afvalt, maar een absolute must voor mensen die houden van wat men tegenwoordig een “objectgerichte tentoonstelling” noemt. Geen sprekende beeldschermen, epilepsieveroorzakende flikkerlichten en Luid Geluid, maar gewoon kasten met daarin stenen, trilobieten, Hele Oude Opgezette Dieren en nog veel meer moois.
Ik ben een groot voorstander van dit soort “saaie musea”, vooral als er bij de objecten nog met de typmachine getypte, of nog beter, met zwarte zwierige letters geschreven beschrijvingskaartjes staan. En als die beschrijvingen dan ook nog woorden als “Visch” en “Voogel” bevatten, ben ik helemaal gelukkig.
Waar ik ook heel gelukkig van werd, en waar we éigenlijk voor kwamen, was de tentoonstelling “De Geheime Tuin” van Othilia Verdurmen. Wóestverliefd ben ik op de twee méér dan levensgrote pauwen. Het was dat ze niet in mijn handtas pasten… (of in mijn huis, for that matter).
Als klap op de vuurpijl hakte ik zondag eindelijk een belangrijke knoop door met betrekking tot “wat ik ga doen als ik later groot ben”: aangezien het halen van extra vakken door de conversie naar de Tweede Fase niet meer mogelijk is, ga ik mijn Vwo-diploma opnieuw doen. Het wordt een gigantische klus, maar het geeft veel meer opties voor vervolgstudies, waardoor ik eindelijk eens kan stoppen met uit mijn nu zeer beperkte mogelijkheden “nou, vooruit”-keuzes maken.
Dus als iemand nog wat leesverslagen/schrijfdossiers heeft liggen, dan houd ik me aanbevolen!
* Wie graag wil weten waar de titel op slaat, moet even naar dit filmpje kijken, na 4 minuut 25 wordt het vanzelf duidelijk.
Op vrijdag knipte de coiffeuse een stuk van mijn haar af en gooide er bronzige highlights in. Hoewel ik zelf uiteraard liever voor roze haar of een groene mowhawk gegaan was, moet ik rekening houden met het feit dat ik een vrij conservatief beroep heb én binnenkort weer op sollicitatiegesprekken moet. Die insuline moet tenslotte érgens van betaald worden...
Op zaterdag ging ik al vroeg op pad richting The Big Kahuna. Wij hadden een expotitie gepland naar museum Natura Docet in Denekamp. Ja, dat is twee straten voordat je van de aardbol afvalt, maar een absolute must voor mensen die houden van wat men tegenwoordig een “objectgerichte tentoonstelling” noemt. Geen sprekende beeldschermen, epilepsieveroorzakende flikkerlichten en Luid Geluid, maar gewoon kasten met daarin stenen, trilobieten, Hele Oude Opgezette Dieren en nog veel meer moois.
Ik ben een groot voorstander van dit soort “saaie musea”, vooral als er bij de objecten nog met de typmachine getypte, of nog beter, met zwarte zwierige letters geschreven beschrijvingskaartjes staan. En als die beschrijvingen dan ook nog woorden als “Visch” en “Voogel” bevatten, ben ik helemaal gelukkig.
Waar ik ook heel gelukkig van werd, en waar we éigenlijk voor kwamen, was de tentoonstelling “De Geheime Tuin” van Othilia Verdurmen. Wóestverliefd ben ik op de twee méér dan levensgrote pauwen. Het was dat ze niet in mijn handtas pasten… (of in mijn huis, for that matter).
Als klap op de vuurpijl hakte ik zondag eindelijk een belangrijke knoop door met betrekking tot “wat ik ga doen als ik later groot ben”: aangezien het halen van extra vakken door de conversie naar de Tweede Fase niet meer mogelijk is, ga ik mijn Vwo-diploma opnieuw doen. Het wordt een gigantische klus, maar het geeft veel meer opties voor vervolgstudies, waardoor ik eindelijk eens kan stoppen met uit mijn nu zeer beperkte mogelijkheden “nou, vooruit”-keuzes maken.
Dus als iemand nog wat leesverslagen/schrijfdossiers heeft liggen, dan houd ik me aanbevolen!
* Wie graag wil weten waar de titel op slaat, moet even naar dit filmpje kijken, na 4 minuut 25 wordt het vanzelf duidelijk.
zondag 9 december 2007
Verzetje Extraordinaire: Emilie Autumn
Nadat de milde kaartenkwijtpaniek geweken was en zelfs de dread falls helemaal af waren (met dank aan Kattenfluisteraar T.) was er niets wat mij kon weerhouden van een fijn avondje Emilie Autumn!
Bepakt en bezakt (ik neem altijd evenveel mee, of ik nu een dag of twee weken van huis ga) verscheen ik bij Meneer de Poes thuis, waar we uiteraard eerst wat pizza naar binnen schoven en vervolgens aan het make-uppen sloegen. Het komt tegenwoordig niet meer vaak voor ik mezelf straffeloos helemaal dicht mag plamuren, dus ik ging loos. Dusdanig loos dat we ons uiteindelijk zelfs een beetje moesten haasten om op tijd te zijn.
Met de dread falls liep het wat minder voorspoedig: ze waren prachtig, maar veel en veel te zwaar. Ik weet nu eindelijk waarom sommige gothics zo gepijnigd kijken: haarpijn! Ik besloot dan maar om als een kruising tussen Jet Freggel en Nina Hagen te gaan. Uiteraard mét rat in de (hand)tas.
Eenmaal aangekomen bij Tivoli De Helling (niet te verwarren met Tivoli “gewoon”) speurde ik uiteraard eerst bij de merchandisetafel. Tijdens haar vorige bezoekje tijdens Summer Darkness scheen dat ze theepotten had meegenomen. Nu heb ik al 4 theepotten, maar een echte Emilie Autumn-theepot kan ik natuurlijk niet laten liggen. Ik had The Big Kahuna al voorzichtig ingelicht over het bestaan van theepotten en haar reactie was: “Zie maar wat je koopt.” Levensgevaarlijk, zo’n opmerking. Maar helaas, deze keer geen theepotten…
Dat was dan ook de enige (minieme) teleurstelling van de avond, want het concert was erg geweldig. Je moet er wel van houden, want het is dramatisch, pathetisch en theatraal, maar wel met een knipoog. Emilie zelf is té schattig en laat duidelijk horen dat je als je zo'n 24 jaar lang een behoorlijk boel uur per dag met die strijkstok over die viool blijft raggen, het op een gegeven moment best ergens naar gaat klinken. Ook het publiek was helemaal fijn: ik piepte tegen Meneer de Poes dat “ik ál deze mensen op mijn verjaardag wil!!!” Nou, dat zegt wat. :-)
Het hoe en het wat beschrijven heeft weinig zin, dat is net als een balletvoorstelling pasje voor pasje beschrijven; ik hou het bij het goede oude cliché “je moest erbij zijn”. Voor wie er niet bij was is er een herkansing, op 25 april staat ze in Eindhoven in de Effenaar. Dat geeft mij nog een paar maanden om een compleet geflipte outfit in elkaar te draaien. En om die dread falls dusdanig bij te snoeien dat ze draagbaar zijn natuurlijk. ;-)
Bepakt en bezakt (ik neem altijd evenveel mee, of ik nu een dag of twee weken van huis ga) verscheen ik bij Meneer de Poes thuis, waar we uiteraard eerst wat pizza naar binnen schoven en vervolgens aan het make-uppen sloegen. Het komt tegenwoordig niet meer vaak voor ik mezelf straffeloos helemaal dicht mag plamuren, dus ik ging loos. Dusdanig loos dat we ons uiteindelijk zelfs een beetje moesten haasten om op tijd te zijn.
Met de dread falls liep het wat minder voorspoedig: ze waren prachtig, maar veel en veel te zwaar. Ik weet nu eindelijk waarom sommige gothics zo gepijnigd kijken: haarpijn! Ik besloot dan maar om als een kruising tussen Jet Freggel en Nina Hagen te gaan. Uiteraard mét rat in de (hand)tas.
Eenmaal aangekomen bij Tivoli De Helling (niet te verwarren met Tivoli “gewoon”) speurde ik uiteraard eerst bij de merchandisetafel. Tijdens haar vorige bezoekje tijdens Summer Darkness scheen dat ze theepotten had meegenomen. Nu heb ik al 4 theepotten, maar een echte Emilie Autumn-theepot kan ik natuurlijk niet laten liggen. Ik had The Big Kahuna al voorzichtig ingelicht over het bestaan van theepotten en haar reactie was: “Zie maar wat je koopt.” Levensgevaarlijk, zo’n opmerking. Maar helaas, deze keer geen theepotten…
Dat was dan ook de enige (minieme) teleurstelling van de avond, want het concert was erg geweldig. Je moet er wel van houden, want het is dramatisch, pathetisch en theatraal, maar wel met een knipoog. Emilie zelf is té schattig en laat duidelijk horen dat je als je zo'n 24 jaar lang een behoorlijk boel uur per dag met die strijkstok over die viool blijft raggen, het op een gegeven moment best ergens naar gaat klinken. Ook het publiek was helemaal fijn: ik piepte tegen Meneer de Poes dat “ik ál deze mensen op mijn verjaardag wil!!!” Nou, dat zegt wat. :-)
Het hoe en het wat beschrijven heeft weinig zin, dat is net als een balletvoorstelling pasje voor pasje beschrijven; ik hou het bij het goede oude cliché “je moest erbij zijn”. Voor wie er niet bij was is er een herkansing, op 25 april staat ze in Eindhoven in de Effenaar. Dat geeft mij nog een paar maanden om een compleet geflipte outfit in elkaar te draaien. En om die dread falls dusdanig bij te snoeien dat ze draagbaar zijn natuurlijk. ;-)
woensdag 5 december 2007
Owww!!!
Snorhaarpís! Ik kan mijn Emilie Autumn-kaartjes nergens vinden! Aaargh!!! *rent heen en weer met de handen boven het hoofd zwaaiend*
ETA: Pfew! Ik heb ze! Na een zeer grondige zoekpartij waarbij Kattenfluisteraar T. uiteindelijk de hulp inriep van Sint Antonius vond ik ze terug onder Les-Mioux' kattentent. *slaakt nogmaals diepe zucht van opluchting*
ETA: Pfew! Ik heb ze! Na een zeer grondige zoekpartij waarbij Kattenfluisteraar T. uiteindelijk de hulp inriep van Sint Antonius vond ik ze terug onder Les-Mioux' kattentent. *slaakt nogmaals diepe zucht van opluchting*
maandag 3 december 2007
Yup, het is weer zover!
Mail me je adres en ik stuur je een fijne kerstkaart! Ik kan niet beloven dat hij even spectaculair is als vorig jaar, maar de beste wensen komen wél uit mijn tenen!
zaterdag 1 december 2007
Over schot en hoe het eindelijk weer een beetje in zit
Ondanks de steeds donkerder wordende dagen begint alles weer een beetje op pootjes te komen hier in Huize Poelekie. De blogspotversie van LogPoes ziet er dankzij Meneer de Poes weer uit zoals het hoort, de nieuwe wasmachine spint als een naaimachientje (maar verder is ie prima in orde*), Rood is ondertussen aan zijn 5e (of 6e) sharpscontainer toe en Les-Mioux heeft na 12 jaar eindelijk ontdekt dat als je aandacht wil, je gewoon op mijn toetsenbord moet gaan zitten.
Hoewel het om 06:00 uur opstaan nog steeds niet went (als extreem avondmens geloofde ik er nooit een zak van als mensen zeiden: “Oh, om 06:00 uur opstaan, dat went hoor!”. En ik had gelijk: het went niet. Ook niet een klein beetje.) blijft de winterdepressie op afstand door een heus limpje; een extreem vroeg verjaardagscadeau van The Big Kahuna. Ook het feit dat Meneer de Poes en ik afgelopen weekend een heerlijk “snurk-sauneer-en-laat-je-potelen”-weekend in Scheveningen hebben doorgebracht maakt dat ik de vandaag volledig in de soep gelopen zoektocht naar een kerstkrans-met-rode strik (don’t ask) voor op de deur luchtigjes van me af kan zetten. Nou ja, bijna dan…
Ook ben ik sinds vanmorgen 11:30 eindelijk weer in het bezit van al mijn tanden**. Het schijnt dat kiezen in de droomduiding symbool staan voor het hebben van kracht om zaken die je (ha!) voor je kiezen krijgt op te nemen, aan te kunnen en te ervaren. Mooi op tijd dus voor mijn helaas al weer spoedig startende zoektocht naar een nieuwe baan. Hey, misschien heb ik zelfs wel genoeg kracht om eindelijk eens te beslissen wat ik wil worden als ik later groot ben. En wat ik met mijn haar ga doen… ;-)
* Wie weet van wie deze grap is krijgt bonuspunten!
** Zelf betaald is ook eigen tenslotte.
Hoewel het om 06:00 uur opstaan nog steeds niet went (als extreem avondmens geloofde ik er nooit een zak van als mensen zeiden: “Oh, om 06:00 uur opstaan, dat went hoor!”. En ik had gelijk: het went niet. Ook niet een klein beetje.) blijft de winterdepressie op afstand door een heus limpje; een extreem vroeg verjaardagscadeau van The Big Kahuna. Ook het feit dat Meneer de Poes en ik afgelopen weekend een heerlijk “snurk-sauneer-en-laat-je-potelen”-weekend in Scheveningen hebben doorgebracht maakt dat ik de vandaag volledig in de soep gelopen zoektocht naar een kerstkrans-met-rode strik (don’t ask) voor op de deur luchtigjes van me af kan zetten. Nou ja, bijna dan…
Ook ben ik sinds vanmorgen 11:30 eindelijk weer in het bezit van al mijn tanden**. Het schijnt dat kiezen in de droomduiding symbool staan voor het hebben van kracht om zaken die je (ha!) voor je kiezen krijgt op te nemen, aan te kunnen en te ervaren. Mooi op tijd dus voor mijn helaas al weer spoedig startende zoektocht naar een nieuwe baan. Hey, misschien heb ik zelfs wel genoeg kracht om eindelijk eens te beslissen wat ik wil worden als ik later groot ben. En wat ik met mijn haar ga doen… ;-)
* Wie weet van wie deze grap is krijgt bonuspunten!
** Zelf betaald is ook eigen tenslotte.
zondag 18 november 2007
Hoe ouder, hoe wijzer. Echt waar!
De stilte hier op LogPoes is oorverdovend, ik weet het. Niet dat ik niets te melden heb, er gebeurt hier genoeg: zo pleurde vandaag nog mijn noodkroon uit mijn snuf. Symptomatisch voor dit jaar: uiteindelijk lukt alles wel, maar het gaat allemaal wel ont-zét-tend moeizaam. Ik heb dan ook besloten dat ik 2007 Officieel Geen Zak Meer Aan vind en dat ik mijn hoop gevestigd heb op 2008.
Lichtpuntje van 2007 is wel dat het er zowaar op lijkt dat ik eindelijk eens netjes voor mezelf leer zorgen. Dat klinkt vrij dramatisch en dat is het eigenlijk ook wel: ik ben het type dat 12 weken doorsnottert met een bijholteontsteking, strak 8 maanden doorstampt op aan gort gescheurde enkelbanden, hijgend en piepend van de chronische bronchitis rondhangt in rokerige toko’s en standaard te veel hooi op haar vork neemt, vooral op momenten dat ze eigenlijk gewoon eens zou moeten chillen.
Dit jaar echter heb ik direct antibiotica geslikt toen het nodig was, mijn poot binnen 2 uur na ongeval strak laten intapen én heb ik, onderwijl “Ik wíl geen prik!”-mieuwend, een griepprik gehaald. Daarnaast ga ik zeer op tijd naar bed en beperk ik mijn extra-curriculaire activiteiten tot een minimum totdat ik weer fris en gezond ben. En aangezien ik toch goed bezig ben ga ik niet zelf met alabastine aan de slag, maar bel ik morgen gewoon even de tandarts, zodat zij die noodkroon er weer even in kan metselen… ;-)
Lichtpuntje van 2007 is wel dat het er zowaar op lijkt dat ik eindelijk eens netjes voor mezelf leer zorgen. Dat klinkt vrij dramatisch en dat is het eigenlijk ook wel: ik ben het type dat 12 weken doorsnottert met een bijholteontsteking, strak 8 maanden doorstampt op aan gort gescheurde enkelbanden, hijgend en piepend van de chronische bronchitis rondhangt in rokerige toko’s en standaard te veel hooi op haar vork neemt, vooral op momenten dat ze eigenlijk gewoon eens zou moeten chillen.
Dit jaar echter heb ik direct antibiotica geslikt toen het nodig was, mijn poot binnen 2 uur na ongeval strak laten intapen én heb ik, onderwijl “Ik wíl geen prik!”-mieuwend, een griepprik gehaald. Daarnaast ga ik zeer op tijd naar bed en beperk ik mijn extra-curriculaire activiteiten tot een minimum totdat ik weer fris en gezond ben. En aangezien ik toch goed bezig ben ga ik niet zelf met alabastine aan de slag, maar bel ik morgen gewoon even de tandarts, zodat zij die noodkroon er weer even in kan metselen… ;-)
woensdag 7 november 2007
Yup, 't is herfst!
Toen ik vanmorgen ondanks wollen vest én jas nog steeds rillend naar de bushalte whobbelde* besloot ik dat het vandaag maar eens officieel herfst moest zijn.
Vanavond bakte ik daarom deze fijne spruitjestaart. Zelf vervang ik de koffiemelk door een of ander "cuisine"-spulletje, want er zijn grenzen.
Verder wordt morgen mijn nieuwe wasmachine geleverd, waar ik gelukkig niet bij aanwezig ben (bedankt, Kattenfluisteraar T.!), want ik vind het toch een beetje verraad naar mijn oude machine toe... Had ik al wel eens geschreven dat ik niet spoor? ;-)
* samentrekking van "wiebelde" en "hobbelde", ik heb, ondanks dat mijn pootje nog slechts minimaal pijn doet, mijn normale loop nog steeds niet helemaal terug.
Vanavond bakte ik daarom deze fijne spruitjestaart. Zelf vervang ik de koffiemelk door een of ander "cuisine"-spulletje, want er zijn grenzen.
Verder wordt morgen mijn nieuwe wasmachine geleverd, waar ik gelukkig niet bij aanwezig ben (bedankt, Kattenfluisteraar T.!), want ik vind het toch een beetje verraad naar mijn oude machine toe... Had ik al wel eens geschreven dat ik niet spoor? ;-)
* samentrekking van "wiebelde" en "hobbelde", ik heb, ondanks dat mijn pootje nog slechts minimaal pijn doet, mijn normale loop nog steeds niet helemaal terug.
maandag 29 oktober 2007
Vierkante wielen
De mensen die vanochtend zo rond half 8 bij Amsterdam CS stonden en vonden dat het heien wel heel vroeg begon kan ik geruststellen: het was geen gehei, het was uw aller Poelekie de Vries die ter aarde stortte!
In een vlaag van ochtendlijke overmoed zette ik een volkomen overbodig sprintje in om de 24 te halen. Als een kruising tussen Johan Cruyff en Rudolph Nurejev rende en hupste ik op matig hoge hak over de natte scheve tegels, opstapjes en andere opbrekingen, tot ik met een halve voet op een natte en dus extreem glibberige tramrail landde: ZWIEP! BAM!
Ja, dat deed pijn!
Sterker nog, dat doet nog steeds pijn: ik zit hier met een opgezette groenblauwe knie én een vandaag al voor de tweede keer ingetapede poot te tiepen. De fysio beweert dat ik over twee weken weer “gewoon alles kan doen”. Vooralsnog denk ik slechts “Au!” en ga ik maar extra vroeg mijn poezennest in.
In een vlaag van ochtendlijke overmoed zette ik een volkomen overbodig sprintje in om de 24 te halen. Als een kruising tussen Johan Cruyff en Rudolph Nurejev rende en hupste ik op matig hoge hak over de natte scheve tegels, opstapjes en andere opbrekingen, tot ik met een halve voet op een natte en dus extreem glibberige tramrail landde: ZWIEP! BAM!
Ja, dat deed pijn!
Sterker nog, dat doet nog steeds pijn: ik zit hier met een opgezette groenblauwe knie én een vandaag al voor de tweede keer ingetapede poot te tiepen. De fysio beweert dat ik over twee weken weer “gewoon alles kan doen”. Vooralsnog denk ik slechts “Au!” en ga ik maar extra vroeg mijn poezennest in.
zondag 28 oktober 2007
Droominterpretatie
Wat zou het kunnen betekenen dat ik tijdens een spontaan middagdutje droom dat ik met obsessieve vasthoudendheid tweedehandswinkels afstruin op zoek naar blauwe, mp3-speler grote Super NES-systems?
*rent heen en weer en gilt: "Ik ben GÉK! In de poezenkop! Toktoktok! Blwlwlwlwlwl!" ;-)*
*rent heen en weer en gilt: "Ik ben GÉK! In de poezenkop! Toktoktok! Blwlwlwlwlwl!" ;-)*
zondag 21 oktober 2007
Fijn weekend!
Na deze periode van contemplatie, knoopdoorhakkerij en ook wel wat weemoed (waarover later misschien meer) was het tijd voor wat ouderwetse vrolijkheid. Gisterochtend kwam ik dan ook na een hoogst moeizame treinreis (“Goedemorgen, dames en heren. We kunnen nog niet vertrekken want we hebben geen machinist. Excuses voor de overlast!”) aan in een niet nader te noemen stad. Behalve dat dit de woonplaats van The Big Kahuna is, is het ook de plek waar de co-assistent zijn co-schap oogheelkunde volgt.
Aangezien het niemand een barst interesseert welke winkels we bezocht hebben, wil ik slechts de door ons vers ontdekte eetgelegenheid promoten: Het Volkshuis Deventer. In deze rookvrije gelegenheid, tevens werk/leerbedrijf voor mensen met een verstandelijke beperking, kun je biologisch lunchen en dineren. Wegens (middel)grote honger hebben wij ons op de (zeer smakelijke) uitsmijter kaas gestort, maar ook de appeltaart zag er, zo in het voorbijgaan, fijn uit. Ik vrees dat we nog een keertje terug moeten komen…
’s Avonds chanteerde ik The Big Kahuna tot het mij terugrijden naar Amsterdam (ik reed heen, zij moest weer terug), wat het afscheid nemen van de co-assistent misschien niet minder moeilijk, maar wel stukken minder dramatisch maakte. Wij zijn namelijk nogal van het jammerend afscheid nemen op perrons* en zo zonder perron vergaten we zowaar te jammeren.
Vandaag ontdekte ik (gelukkig ná het douchen) dat mijn verwarming het niet meer deed en ik ook geen heet water meer had. Na onszelf wat moed ingehapt te hebben bij het La Place dingie van de ondertussen niet meer zo nieuwe bieb hebben Kattenfluisteraar T. en ik binnen recordtempo uitgevogeld hoe de CV-ketel ontlucht en bewaterd** moest worden, waardoor het hier nu weer fijn warm is en het water ook weer bijna kokend uit de kraan komt.
Zo, nu nog even een bakje thee en dan maar vlug mijn nest in. *trekt poezenpyjama aan*
* Ja, ook als we elkaar twee dagen later alweer zien. Ja, wij zijn aanstellers. ;-)
** Misschien is het een idee als ik dat ontluchten en bewateren eens in mijn agenda zet voor volgend jaar, scheelt weer wat “oh-shit-hoe-moest-het-ook-alweer-straks-issie-écht-stuk!”-stress… Zie, ik word nog wel eens georganiseerd en volwassen. Echt waar! ;-)
Aangezien het niemand een barst interesseert welke winkels we bezocht hebben, wil ik slechts de door ons vers ontdekte eetgelegenheid promoten: Het Volkshuis Deventer. In deze rookvrije gelegenheid, tevens werk/leerbedrijf voor mensen met een verstandelijke beperking, kun je biologisch lunchen en dineren. Wegens (middel)grote honger hebben wij ons op de (zeer smakelijke) uitsmijter kaas gestort, maar ook de appeltaart zag er, zo in het voorbijgaan, fijn uit. Ik vrees dat we nog een keertje terug moeten komen…
’s Avonds chanteerde ik The Big Kahuna tot het mij terugrijden naar Amsterdam (ik reed heen, zij moest weer terug), wat het afscheid nemen van de co-assistent misschien niet minder moeilijk, maar wel stukken minder dramatisch maakte. Wij zijn namelijk nogal van het jammerend afscheid nemen op perrons* en zo zonder perron vergaten we zowaar te jammeren.
Vandaag ontdekte ik (gelukkig ná het douchen) dat mijn verwarming het niet meer deed en ik ook geen heet water meer had. Na onszelf wat moed ingehapt te hebben bij het La Place dingie van de ondertussen niet meer zo nieuwe bieb hebben Kattenfluisteraar T. en ik binnen recordtempo uitgevogeld hoe de CV-ketel ontlucht en bewaterd** moest worden, waardoor het hier nu weer fijn warm is en het water ook weer bijna kokend uit de kraan komt.
Zo, nu nog even een bakje thee en dan maar vlug mijn nest in. *trekt poezenpyjama aan*
* Ja, ook als we elkaar twee dagen later alweer zien. Ja, wij zijn aanstellers. ;-)
** Misschien is het een idee als ik dat ontluchten en bewateren eens in mijn agenda zet voor volgend jaar, scheelt weer wat “oh-shit-hoe-moest-het-ook-alweer-straks-issie-écht-stuk!”-stress… Zie, ik word nog wel eens georganiseerd en volwassen. Echt waar! ;-)
dinsdag 16 oktober 2007
Knoop, type: doorgehakt
De holtes zijn eindelijk meukvrij, waardoor het vroege opstaan, het uit elkaar houden van 7 identiek uitziende, maar anders hetende labformulieren en het heel interessant uitspreken van diverse TLA’s me stukken minder moeite kost.
Nu ik tijdens de heen- en terugreis niet halfsnurkend tegen het tramraampje geplakt zit, kom ik zowaar aan wat contemplatie toe. Daar was het wel weer eens hoog tijd voor, want hoewel ik misschien een richtingsloze malloot lijk, valt dat eigenlijk enorm mee. Ik heb gewoon een boel dingen op mijn “zou ik nog graag willen doen”-lijst én een panische angst voor het “Talking heads”-gevoel: je dabbert maar wat doelloos door het leven tot je plots op een dinsdagmiddag door paniek overvallen wordt: “How did I get here?”
De enige manier om dit vóór te zijn, is eens in de zoveel tijd sleutelen aan mijn “vijfjarenplan” (leuk dat Oost-Europese genenpakket!) zoals ik het gekscherend noem: waar “sta” ik (qua huis, werk, persoonlijke ontwikkeling en dergelijke) wat “houd” ik, waar houd ik mee op en wat wil ik nog gaan doen. Met als extra aandachtsgebieden “Wat wil ik worden als ik later groot ben?” en “Wat doe ik met mijn haar?” ;-)
Mijn haar blijft bij gebrek aan inspiratie voorlopig maar even hetzelfde en wat ik wil worden als ik later groot ben, daar ben ik nog niet helemaal uit. Wel heb ik besloten NaNoWriMo dit jaar maar eens over te slaan. Geen fut, geen inspiratie, geen zin. Volgend jaar misschien weer. In plaats van me scheel te schrijven ga ik met de co-assistent op weekendbreak naar een niet nader te noemen badplaats en met The Big Kahuna naar een stoot tentoonstellingen. Hell, nu ik na 3 jaar eindelijk eens een nieuwe biebpas geregeld heb, ga ik misschien spontaan nog een paar boeken lezen ook! ;-)
PS: Totaal niet gerelateerd, maar ik kon hem jullie niet onthouden: Een Grote Witte Zwemkater! Klik ook even op het filmpje, in actie is hij zo mogelijk nóg geweldiger! *poinkt wat*
Nu ik tijdens de heen- en terugreis niet halfsnurkend tegen het tramraampje geplakt zit, kom ik zowaar aan wat contemplatie toe. Daar was het wel weer eens hoog tijd voor, want hoewel ik misschien een richtingsloze malloot lijk, valt dat eigenlijk enorm mee. Ik heb gewoon een boel dingen op mijn “zou ik nog graag willen doen”-lijst én een panische angst voor het “Talking heads”-gevoel: je dabbert maar wat doelloos door het leven tot je plots op een dinsdagmiddag door paniek overvallen wordt: “How did I get here?”
De enige manier om dit vóór te zijn, is eens in de zoveel tijd sleutelen aan mijn “vijfjarenplan” (leuk dat Oost-Europese genenpakket!) zoals ik het gekscherend noem: waar “sta” ik (qua huis, werk, persoonlijke ontwikkeling en dergelijke) wat “houd” ik, waar houd ik mee op en wat wil ik nog gaan doen. Met als extra aandachtsgebieden “Wat wil ik worden als ik later groot ben?” en “Wat doe ik met mijn haar?” ;-)
Mijn haar blijft bij gebrek aan inspiratie voorlopig maar even hetzelfde en wat ik wil worden als ik later groot ben, daar ben ik nog niet helemaal uit. Wel heb ik besloten NaNoWriMo dit jaar maar eens over te slaan. Geen fut, geen inspiratie, geen zin. Volgend jaar misschien weer. In plaats van me scheel te schrijven ga ik met de co-assistent op weekendbreak naar een niet nader te noemen badplaats en met The Big Kahuna naar een stoot tentoonstellingen. Hell, nu ik na 3 jaar eindelijk eens een nieuwe biebpas geregeld heb, ga ik misschien spontaan nog een paar boeken lezen ook! ;-)
PS: Totaal niet gerelateerd, maar ik kon hem jullie niet onthouden: Een Grote Witte Zwemkater! Klik ook even op het filmpje, in actie is hij zo mogelijk nóg geweldiger! *poinkt wat*
dinsdag 9 oktober 2007
Het heerst...
a.k.a. "Kahuna logic"
*trrrrinnngggg!*
Poelekie de Vries, ernstig nasaal: "Poelekie hier!"
The Big Kahuna: "Ah, Poelekie! Hoest?"
PdeV: "Dou, dooruit da baar: *kuch*!"
TBK: "Haha, erg grappig...maar je klinkt inderdaad belazerd. Ben je ziek?"
PdeV: "Dijnolteontstehking..."
TBK: "Oh, dat heerst!"
PdeV, licht geïrriteerd: "Dat deg dje dou ALDIJD als ik ziek bem!"
TBK, zich van geen kwaad bewust: "Jamaar, er héérst toch ook altijd wel iets?!"
Tegen deze logica kon ik uiteraard niets inbrengen... *snuit*
Meer Kahuna/Poelekie vindt u hier en hier, daar, daar en ook nog daar.
*trrrrinnngggg!*
Poelekie de Vries, ernstig nasaal: "Poelekie hier!"
The Big Kahuna: "Ah, Poelekie! Hoest?"
PdeV: "Dou, dooruit da baar: *kuch*!"
TBK: "Haha, erg grappig...maar je klinkt inderdaad belazerd. Ben je ziek?"
PdeV: "Dijnolteontstehking..."
TBK: "Oh, dat heerst!"
PdeV, licht geïrriteerd: "Dat deg dje dou ALDIJD als ik ziek bem!"
TBK, zich van geen kwaad bewust: "Jamaar, er héérst toch ook altijd wel iets?!"
Tegen deze logica kon ik uiteraard niets inbrengen... *snuit*
Meer Kahuna/Poelekie vindt u hier en hier, daar, daar en ook nog daar.
vrijdag 28 september 2007
*Zingend*: "Er zit een Rana temporaria in de gang..."
Kattenfluisteraar T. en ik lopen (zowel onafhankelijk van elkaar als als duo) met enige regelmaat tegen sneue dieren (en mensen, maar dat zijn eigenlijk ook gewoon dieren) op: ernstig verdwaalde toeristen, hevig bloedende, want van fiets gevallen meisjes, OD-ende junkies, gewonde duiven (véél gewonde duiven), eenden met pijnlijke tong, katten-in-het-nauw, eenzame Furby's, you name it, wij komen ze tegen. En helpen ze uiteraard.
Vanavond kwam Kattenfluisteraar T. de woonkamer binnen waarna zich het volgende gesprek ontspon:
Kattenfluisteraar T.: "Poes, het is weer "Zielige Dieren"-Reddag."
Poelekie de Vries, zuchtend: "Wat voor dier is het deze keer?"
Kattenfluisteraar T.: "Er zit een kikker in het trappenhuis..."
PdeV, spontaan enthousiast: "Grote kikker? Groene kikker? Tropische kikker?"
Kattenfluisteraar T".: "Uh, ik heb hem niet heel goed bekeken..."
PdeV, plots een realiseer/besef-moment krijgend: "Wacht effe...hoe komt die f*cking kikker in piepsnaam in het trappenhuis!?!?"
Het antwoord op die vraag hebben we niet kunnen achterhalen, maar we hebben met behulp van Wikipedia kunnen determineren dat het om een bruine, echte kikker ging en niet om een superdure, uit een terrarium weggesprongen Amazone-exemplaar. We gokken dus dat hij met iemand meegelift is, in een fietstas bijvoorbeeld.
Hij liet zich vrij makkelijk vangen in een wit plastic bakje en na een klein "we-doen-hem-in-een-ander-bakje-dan-kan-hij-leuk-rondkijken-AAAAH!-hij-springt-weg-VOORZICHTIG!!!-doe-hetzelfde-bakje-maar-dan-blijft-hij-rustig-HEBBES!"-intermezzo besloten we hem naar het Wertheimpark te brengen.
Onderweg kregen we veel nieuwsgierige blikken, maar ja, dat valt te verwachten als je met z'n tweeën tegen een wit plastic doosje loopt te kletsen. Eenmaal in het park hopte de kikker snel het water in, waarna hij de beschutting van de bosjes opzocht. Na dit avontuur was hij (of zij) hoogstwaarschijnlijk wel toe aan die winterslaap...
Vanavond kwam Kattenfluisteraar T. de woonkamer binnen waarna zich het volgende gesprek ontspon:
Kattenfluisteraar T.: "Poes, het is weer "Zielige Dieren"-Reddag."
Poelekie de Vries, zuchtend: "Wat voor dier is het deze keer?"
Kattenfluisteraar T.: "Er zit een kikker in het trappenhuis..."
PdeV, spontaan enthousiast: "Grote kikker? Groene kikker? Tropische kikker?"
Kattenfluisteraar T".: "Uh, ik heb hem niet heel goed bekeken..."
PdeV, plots een realiseer/besef-moment krijgend: "Wacht effe...hoe komt die f*cking kikker in piepsnaam in het trappenhuis!?!?"
Het antwoord op die vraag hebben we niet kunnen achterhalen, maar we hebben met behulp van Wikipedia kunnen determineren dat het om een bruine, echte kikker ging en niet om een superdure, uit een terrarium weggesprongen Amazone-exemplaar. We gokken dus dat hij met iemand meegelift is, in een fietstas bijvoorbeeld.
Hij liet zich vrij makkelijk vangen in een wit plastic bakje en na een klein "we-doen-hem-in-een-ander-bakje-dan-kan-hij-leuk-rondkijken-AAAAH!-hij-springt-weg-VOORZICHTIG!!!-doe-hetzelfde-bakje-maar-dan-blijft-hij-rustig-HEBBES!"-intermezzo besloten we hem naar het Wertheimpark te brengen.
Onderweg kregen we veel nieuwsgierige blikken, maar ja, dat valt te verwachten als je met z'n tweeën tegen een wit plastic doosje loopt te kletsen. Eenmaal in het park hopte de kikker snel het water in, waarna hij de beschutting van de bosjes opzocht. Na dit avontuur was hij (of zij) hoogstwaarschijnlijk wel toe aan die winterslaap...
maandag 24 september 2007
Op Slot
Afgelopen zaterdag zijn The Big Kahuna en ik in het kader van “Yay! Kahuna 60 jaar!” op expotitie geweest naar Slot Zuylen.
We hadden geluk: het was geweldig weer, we konden nog mee met de rondleiding (slotbezoek vindt standaard plaats mét gids, zo weten ze zeker dat alle dingies heel blijven en dat je er ook nog wat van opsteekt) en de appeltaart was bril-jant. Helaas mochten er geen foto’s gemaakt worden, maar op de website is een beetje te zien wat je kunt verwachten.
Uiteráárd stond ik op het punt om de katten te bellen met de mededeling dat ze hun koffers moesten pakken omdat we op Slot Zuylen gingen wonen, maar het vooruitzicht de winter zonder centrale verwarming te moeten doorbrengen deed me toch besluiten de verhuizing uit te stellen tot de lente… ;-)
We hadden geluk: het was geweldig weer, we konden nog mee met de rondleiding (slotbezoek vindt standaard plaats mét gids, zo weten ze zeker dat alle dingies heel blijven en dat je er ook nog wat van opsteekt) en de appeltaart was bril-jant. Helaas mochten er geen foto’s gemaakt worden, maar op de website is een beetje te zien wat je kunt verwachten.
Uiteráárd stond ik op het punt om de katten te bellen met de mededeling dat ze hun koffers moesten pakken omdat we op Slot Zuylen gingen wonen, maar het vooruitzicht de winter zonder centrale verwarming te moeten doorbrengen deed me toch besluiten de verhuizing uit te stellen tot de lente… ;-)
maandag 17 september 2007
Retro
Aangezien ik de sores met mijn huidige template niet acuut opgelost krijg en kaal ook maar zo kaal is, doen we het maar even zo. Mensenkinderen wat oogverblindend knalroze is dit zeg! En dan te bedenken dat LogPoes er letterlijk een jaar (of langer) zo uitgezien heeft... *schudt hoofd en kijkt bedenkelijk*
zondag 16 september 2007
Storing!
Zoals u kunt zien, is LogPoes nogal basic op het moment. Achter de schermen wordt druk gepuzzeld om alles zo snel mogelijk weer normaal te krijgen. *wanhoopt slechts licht*
vrijdag 14 september 2007
Tasrat!
Een aantal weken geleden liep ik bij IKEA deze knuffelrat tegen het lijf, die sindsdien op belangrijke momenten meegaat in mijn tas. Het zal mijn bizarre gevoel voor humor wel zijn*, maar ik vind het dólkomisch dat ik met professioneel haar, tutholaschoenen en een (te) dure damesjas in de tram zit, met My Chem op de mp3-speler en een rat in mijn tas.
Over ratten gesproken: voor wie niet bang is voor (geanimeerde) ratten is “Ratatouille” een absolute aanrader. Geschikt voor zowel een vriendenuitje als een romantische date. Of een combinatie van beide natuurlijk.
En aangezien ratten blijkbaar een thema zijn in mijn leven, heb ik besloten dat ik op mijn oude dag nog best voor kottik kan doorgaan en dus op 7 december naar Emilie Autumn ga. Die is zo mogelijk nóg maffer dan ik: zij voert in haar assortiment “special merch” behalve theepotten en “Blood Vial Necklaces” (Ok...Eeewww!) ook “giant plague rat dolls”. Dat u het even weet.
* of het beginstadium van een psychose, dat kan ook natuurlijk.
Over ratten gesproken: voor wie niet bang is voor (geanimeerde) ratten is “Ratatouille” een absolute aanrader. Geschikt voor zowel een vriendenuitje als een romantische date. Of een combinatie van beide natuurlijk.
En aangezien ratten blijkbaar een thema zijn in mijn leven, heb ik besloten dat ik op mijn oude dag nog best voor kottik kan doorgaan en dus op 7 december naar Emilie Autumn ga. Die is zo mogelijk nóg maffer dan ik: zij voert in haar assortiment “special merch” behalve theepotten en “Blood Vial Necklaces” (Ok...Eeewww!) ook “giant plague rat dolls”. Dat u het even weet.
* of het beginstadium van een psychose, dat kan ook natuurlijk.
maandag 10 september 2007
Koud!
Ik heb zo’n vaag vermoeden dat we die “warme nazomer” wel op onze (poezen)buiken kunnen schrijven. Op het moment dat ik spontaan op zoek ga naar dekentjes, slaapsokken en het recept voor spruitjestaart met vegarookworst is wat mij betreft de herfst officieel begonnen! :-) Brrr!
maandag 3 september 2007
Over hoe dingen wel eens anders lopen dan je had gepland
Wooferland was dit jaar “not meant to be”:
De combinatie moe (want geen oog dichtgedaan)
+
verlaat (want moe)
+
vertraging (want bus viel uit)
+
nog meer vertraging (volgende bus kwam in een file terecht)
+
publiek om je heen waarbij je ernstig uit de toon valt en niet prettig bij voelt*
+
extreem moeizaam gedoe m.b.t. slaapplek (want campingbeheerder ronduit onbeschoft en oncoöperatief)
=
tijd om gewoon weer lekker naar huis te gaan.
Soms heeft het zin om nog even door te zetten met alsnog een leuke avond als resultaat, maar ik was moe, gaar en het behoorlijk zat. Ik weet uit ervaring dat als ik eenmaal in die “staat” ben, de kans dat nog wat wordt nihil is.
Op de terugweg zijn we uiteraard uitgebreid verdwaald, hierdoor konden we echter wel 3 gigantische (en blijkbaar beschermde!) wijngaardslakken van een wisse dood redden. Dat, het enthousiast blatende schapenduo in Halfweg én de fijne pizza toen we eenmaal weer thuis waren maakten het dat het toch niet helemáál een buuh-dag was...
* ik heb geen idee of dat nou kwam omdat de “leuke mensen” al binnen waren, of dat het festival ontdekt is door een nieuwe doelgroep of dat ik gewoon “te oud” word voor dit soort dingen...
De combinatie moe (want geen oog dichtgedaan)
+
verlaat (want moe)
+
vertraging (want bus viel uit)
+
nog meer vertraging (volgende bus kwam in een file terecht)
+
publiek om je heen waarbij je ernstig uit de toon valt en niet prettig bij voelt*
+
extreem moeizaam gedoe m.b.t. slaapplek (want campingbeheerder ronduit onbeschoft en oncoöperatief)
=
tijd om gewoon weer lekker naar huis te gaan.
Soms heeft het zin om nog even door te zetten met alsnog een leuke avond als resultaat, maar ik was moe, gaar en het behoorlijk zat. Ik weet uit ervaring dat als ik eenmaal in die “staat” ben, de kans dat nog wat wordt nihil is.
Op de terugweg zijn we uiteraard uitgebreid verdwaald, hierdoor konden we echter wel 3 gigantische (en blijkbaar beschermde!) wijngaardslakken van een wisse dood redden. Dat, het enthousiast blatende schapenduo in Halfweg én de fijne pizza toen we eenmaal weer thuis waren maakten het dat het toch niet helemáál een buuh-dag was...
* ik heb geen idee of dat nou kwam omdat de “leuke mensen” al binnen waren, of dat het festival ontdekt is door een nieuwe doelgroep of dat ik gewoon “te oud” word voor dit soort dingen...
vrijdag 31 augustus 2007
Van de reservebank af!
Het realiseer/besef-moment zal nog wel komen, maar feit is dat ik eind september mijn debuut maak als spits, eh, medisch administratief medewerkster bij een niet nader te noemen ziekenhuis! *doet tijgerswing*
Het gaat om een zwangerschapsvervanging van 4 maanden, daarna moet ik weer wat anders vinden, maar daar maak ik me wat minder druk om: ik heb nu tenslotte "echt" vakantie! *tijgerswingt nog wat en gaat vervolgens haar tas inpakken voor Wooferland morgen*
Het gaat om een zwangerschapsvervanging van 4 maanden, daarna moet ik weer wat anders vinden, maar daar maak ik me wat minder druk om: ik heb nu tenslotte "echt" vakantie! *tijgerswingt nog wat en gaat vervolgens haar tas inpakken voor Wooferland morgen*
donderdag 30 augustus 2007
Dier en leed
Afgelopen zaterdag had ik een últragezellig verzetje: samen met Celia, in sommige kringen ook wel bekend als lavenslayer, heb ik letterlijk ALLE dieren in Artis gezien! Ja, zelfs het reptielenhuis heb ik bezocht. Ik sta er zelf nog steeds versteld van...
Uiteraard hebben we ernstig lopen zuchten bij alle fijne dieren in de “zacht maar gevaarlijk”-categorie. Ik moet mezelf altijd streng toespreken als ik in de buurt van wasberen, margays en rode vari’s kom: nee, niet aaien, ook niet stiekem, roofdieren met scherpe tanden tenslotte.
En wat is mijn beloning voor al deze zelfbeheersing?
Tadaa:
Dit (keer 3, waar poot 4 geland is weet ik nog steeds niet) is wat je krijgt als Klunskater Rood vól op je been landt en vervolgens zijn evenwicht dreigt te verliezen.
Dat het nog erger kan, bewijst het verhaal van Kattenfluisteraar T.: in een poging een kat van een Doberman te redden, liep hij een flinke kattenbeet op, waardoor hij nu wat sneu is:
Gelukkig waren ze op de eerste hulp erg vriendelijk en viel de tetanusprik mee. Hij moet nu nog 5 dagen overdreven grote antibioticapillen slikken waarna hij er weer helemaal tegenaan kan...
Uiteraard hebben we ernstig lopen zuchten bij alle fijne dieren in de “zacht maar gevaarlijk”-categorie. Ik moet mezelf altijd streng toespreken als ik in de buurt van wasberen, margays en rode vari’s kom: nee, niet aaien, ook niet stiekem, roofdieren met scherpe tanden tenslotte.
En wat is mijn beloning voor al deze zelfbeheersing?
Tadaa:
Dit (keer 3, waar poot 4 geland is weet ik nog steeds niet) is wat je krijgt als Klunskater Rood vól op je been landt en vervolgens zijn evenwicht dreigt te verliezen.
Dat het nog erger kan, bewijst het verhaal van Kattenfluisteraar T.: in een poging een kat van een Doberman te redden, liep hij een flinke kattenbeet op, waardoor hij nu wat sneu is:
Gelukkig waren ze op de eerste hulp erg vriendelijk en viel de tetanusprik mee. Hij moet nu nog 5 dagen overdreven grote antibioticapillen slikken waarna hij er weer helemaal tegenaan kan...
dinsdag 28 augustus 2007
Ont-puterd
“Hallo, mijn naam is Poelekie de Vries en ik ben computerverslaafd!”
Met z’n allen: “Hallo Poelekie!”
Meneer de Poes had de afgelopen week mijn computer nodig voor een invoerklus. Hierdoor werd pijnlijk duidelijk dat mijn computerverslaving vrij ernstig is, hoe hard ik ook het tegendeel beweer...
*knuffelt computer en gaat verder met het beantwoorden van achterstallige email en dergelijke*
Met z’n allen: “Hallo Poelekie!”
Meneer de Poes had de afgelopen week mijn computer nodig voor een invoerklus. Hierdoor werd pijnlijk duidelijk dat mijn computerverslaving vrij ernstig is, hoe hard ik ook het tegendeel beweer...
*knuffelt computer en gaat verder met het beantwoorden van achterstallige email en dergelijke*
dinsdag 21 augustus 2007
Reservebankgemauw
Ik begin te begrijpen waarom voetballers die op de reservebank zitten zo veel mauwen: het is ontzettend moeilijk om gefocust te blijven op je aankomende taak als je niet weet wanneer het eindelijk zo ver is. Voor wie dit te cryptisch vindt: ik ben aan het solliciteren en dat is werkelijk stómvervelend.
Ik weet dat ik nog helemaal niet zo lang aan het solliciteren ben en dat ik heus wel een baan krijg, maar het is de onzekerheid over het “wanneer” waar mijn humeur onder te lijden heeft. In tegenstelling tot bij een opleiding, waar je gewoon een startdatum krijgt en tot die tijd kan doen wat je zelf wilt, zit ik nu vast op die reservebank. Ik kan feitelijk niets inplannen (vakantie bijvoorbeeld) omdat ik per direct beschikbaar wil zijn.
Daarnaast ben ik natuurlijk afhankelijk van vacatures, op dit moment is er even niets. Dat duurt nooit lang weet ik uit ervaring (er zijn een boel plekken waar medisch secretaressen nodig zijn hier in Amsterdam e.o.), maar in de tussentijd zit ik met dat knagende “ikzoueigenlijkaanhetsolliciterenmoetenzijn”-gevoel. Er zullen vast wel situaties in het leven zijn waarbij het voordelig is om een neuroot te zijn, maar dit is er duidelijk geen ;-)
Zodra ik in de fase “brief schrijven – uitnodiging – gesprek” zit, vind ik het allemaal al een stuk minder erg: ik heb dan ten minste het gevoel dat ik iets concreets DOE.
Voorlopig zit er niets anders op dan maar weer een rondje langs de vacaturesites te maken en me in de tussentijd te bekwamen in de kunst van het “niets”doen... *”Oohm!”-t wat*
Dit is overigens de enige keer dat ik hierover mauw, de eerstvolgende keer dat het woord "baan" op LogPoes verschijnt is als ik er daadwerkelijk één heb, want ik ben behalve zo neurotisch als de pieps en een gay-e, biologisch etende, geitenwollen, street etjs/emo-sok ook zo bijgelovig als het maar kan. Dat u het even weet! ;-)
Ik weet dat ik nog helemaal niet zo lang aan het solliciteren ben en dat ik heus wel een baan krijg, maar het is de onzekerheid over het “wanneer” waar mijn humeur onder te lijden heeft. In tegenstelling tot bij een opleiding, waar je gewoon een startdatum krijgt en tot die tijd kan doen wat je zelf wilt, zit ik nu vast op die reservebank. Ik kan feitelijk niets inplannen (vakantie bijvoorbeeld) omdat ik per direct beschikbaar wil zijn.
Daarnaast ben ik natuurlijk afhankelijk van vacatures, op dit moment is er even niets. Dat duurt nooit lang weet ik uit ervaring (er zijn een boel plekken waar medisch secretaressen nodig zijn hier in Amsterdam e.o.), maar in de tussentijd zit ik met dat knagende “ikzoueigenlijkaanhetsolliciterenmoetenzijn”-gevoel. Er zullen vast wel situaties in het leven zijn waarbij het voordelig is om een neuroot te zijn, maar dit is er duidelijk geen ;-)
Zodra ik in de fase “brief schrijven – uitnodiging – gesprek” zit, vind ik het allemaal al een stuk minder erg: ik heb dan ten minste het gevoel dat ik iets concreets DOE.
Voorlopig zit er niets anders op dan maar weer een rondje langs de vacaturesites te maken en me in de tussentijd te bekwamen in de kunst van het “niets”doen... *”Oohm!”-t wat*
Dit is overigens de enige keer dat ik hierover mauw, de eerstvolgende keer dat het woord "baan" op LogPoes verschijnt is als ik er daadwerkelijk één heb, want ik ben behalve zo neurotisch als de pieps en een gay-e, biologisch etende, geitenwollen, street etjs/emo-sok ook zo bijgelovig als het maar kan. Dat u het even weet! ;-)
zondag 12 augustus 2007
Ouwe school
Nee maar, vandaag bestaat LogPoes 5 jaar! (u kent mijn voorkeur voor domme rijmelarijen onderstussen).
Ik denk dat ik wel kan stellen dat ik nu officieel "old school" ben. Het enige wat nu nog ontbreekt is een Dutch Bloggie voor het langst bestaande, meest underground (lees: minst gelezen) weblog... ;-)
Ik denk dat ik wel kan stellen dat ik nu officieel "old school" ben. Het enige wat nu nog ontbreekt is een Dutch Bloggie voor het langst bestaande, meest underground (lees: minst gelezen) weblog... ;-)
zaterdag 11 augustus 2007
Man + Schaap
Deze week maakte ik eindelijk eens een foto van het wat mysterieuze beeld waar ik op weg naar het zwembad altijd langskom:
Na wat speuren kwam ik er achter dat het "Man en Schaap" heet en gemaakt is door de kunstenaar Merijn Bolink.
Hier vond ik wat achtergrondinformatie. Laat ik nu altijd gedacht hebben dat het een uitbeelding van het oud-Hollandse spreekwoord: "Een schaap water in de ogen sprietsen" was... ;-)
Na wat speuren kwam ik er achter dat het "Man en Schaap" heet en gemaakt is door de kunstenaar Merijn Bolink.
Hier vond ik wat achtergrondinformatie. Laat ik nu altijd gedacht hebben dat het een uitbeelding van het oud-Hollandse spreekwoord: "Een schaap water in de ogen sprietsen" was... ;-)
maandag 6 augustus 2007
Ben je buuh? Knuf een beeh!
Aangezien ik de laatste tijd niet van de levensvreugd uiteenspat, sleepte Meneer de Poes me afgelopen zaterdagavond mee naar de Artis Zoomeravond voor een portie diercommunicatie. Het is bekend dat ik over het algemeen nogal opknap van het krieben van schapen en het leuteren tegen kleine en (middel)grote dieren en jawel: na een rondje kinderboerderij en een briljante conversatie met een rode vari voelde ik mij zowaar wat minder droefgeestig.
Uiteraard heb ik wel een paar tranen gelaten toen we langs het hok van de recentelijk overleden tijgerin Mira (ook wel bekend als "de tijger zonder staart") liepen, maar aangezien ik een zonnebril op had heeft niemand dat gemerkt. Nou ja, behalve die mevrouw in de scootmobiel die vlak naast me stond dan. En misschien die mensen op het bankje verderop. En de sneeuwuil, maar die begrijpt dat soort dingen. Althans, dat stel ik me zo voor.
Na de rest van onze “gebruikelijke” dieren én de vlindertuin bezocht te hebben, gingen we nog rond een uur of 21.00 weer naar huis. Voor wie ook naar de ZOOmeravond wil: Artis is nog de gehele maand augustus op zaterdagavond open tot zonsondergang. Wanneer dat precies is en welke activiteiten er verder georganiseerd worden kun je vinden op hun site.
Uiteraard heb ik wel een paar tranen gelaten toen we langs het hok van de recentelijk overleden tijgerin Mira (ook wel bekend als "de tijger zonder staart") liepen, maar aangezien ik een zonnebril op had heeft niemand dat gemerkt. Nou ja, behalve die mevrouw in de scootmobiel die vlak naast me stond dan. En misschien die mensen op het bankje verderop. En de sneeuwuil, maar die begrijpt dat soort dingen. Althans, dat stel ik me zo voor.
Na de rest van onze “gebruikelijke” dieren én de vlindertuin bezocht te hebben, gingen we nog rond een uur of 21.00 weer naar huis. Voor wie ook naar de ZOOmeravond wil: Artis is nog de gehele maand augustus op zaterdagavond open tot zonsondergang. Wanneer dat precies is en welke activiteiten er verder georganiseerd worden kun je vinden op hun site.
vrijdag 27 juli 2007
Over hapjes, klussen en Harry
De weken vliegen voorbij hier in Huize Poelekie. Afgelopen vrijdag werd ik door de ouderwets gezellige bijeenkomst met de Buffies (tijdelijk) uit mijn “Krijg integraal vlooien!”-humeur gehaald. Het eten was heerlijk, het weer en zelfs de NS werkte mee, kortom: daar viel niets over te mauwen! ;-)
De drie dagen die daarop volgden stonden geheel in het teken van de Extreme Room Makeover, ook op donderdag toog het team naar de IKEA voor de laatste dingetjes. Zodra het helemaal af is, post ik uiteraard “voor en na”-foto’s.
Op dinsdag las ik in 1 keer Harry Potter uit. Ik moet eerlijk zeggen dat ik van tevoren een beetje last had van het “Rot op met je harige voeten!”-gevoel*, maar tijdens het lezen viel het allemaal reuze mee. Ik denk echter wel dat een bladzijde of 80 minder in het middenstuk niet heel veel had uitgemaakt voor het verhaal, maar dat vond ik bij een van de vorige hele dikke delen ook. Ik vind het knap hoe ze een groot aantal verhaallijnen toch nog aan elkaar heeft weten te knopen. Wel ben ik nog wat van streek vanwege het in mijn ogen volslagen onnodige overlijden van één van de personages, maar na wat ik lees zo her en der ben ik gelukkig niet de enige. *krijgt warm gevoel van binnen*
* Het gevoel dat me bekroop toen ik al zo’n 1200 bladzijdes The Hobbit/Lord of the Rings had gelezen en het einde nog steeds niet in zich was...
De drie dagen die daarop volgden stonden geheel in het teken van de Extreme Room Makeover, ook op donderdag toog het team naar de IKEA voor de laatste dingetjes. Zodra het helemaal af is, post ik uiteraard “voor en na”-foto’s.
Op dinsdag las ik in 1 keer Harry Potter uit. Ik moet eerlijk zeggen dat ik van tevoren een beetje last had van het “Rot op met je harige voeten!”-gevoel*, maar tijdens het lezen viel het allemaal reuze mee. Ik denk echter wel dat een bladzijde of 80 minder in het middenstuk niet heel veel had uitgemaakt voor het verhaal, maar dat vond ik bij een van de vorige hele dikke delen ook. Ik vind het knap hoe ze een groot aantal verhaallijnen toch nog aan elkaar heeft weten te knopen. Wel ben ik nog wat van streek vanwege het in mijn ogen volslagen onnodige overlijden van één van de personages, maar na wat ik lees zo her en der ben ik gelukkig niet de enige. *krijgt warm gevoel van binnen*
* Het gevoel dat me bekroop toen ik al zo’n 1200 bladzijdes The Hobbit/Lord of the Rings had gelezen en het einde nog steeds niet in zich was...
vrijdag 20 juli 2007
Waarderen wat wel werkt, werkt!
Op dagen dat alles zult gaat, is het (uiteraard nádat je wat bozig: “Alles is zuuult!” gebruld hebt ;-P) een goed idee om eens een lijstje te maken van alles wat NIET zult is, dus daarom vandaag mijn lijstje van dingen waar ik wél vrolijk van word:
* Rood is toe aan sharpscontainer nummer 4!
* Bol.com stuurt mij enthousiaste mailtjes getiteld: “Uw Harry Potter-boek komt eraan!”.
* Ik heb zo’n 700 outdated emailtjes weggegooid.
* Ik ben een heel eind met het uitzoeken van mijn fotobestanden.
* Mijn diploma is binnen. Licht gekreukt, want een of andere malloot heeft er LETTERLIJK bovenop gestaan, maar binnen.
* Kattenfluisteraar T. heeft mijn officiële NAMS-reversspeldje dat zich ook in de envelop bevond en uiteraard verbogen was geraakt, weer recht gekregen.
* Les-Mioux zit op een stoel en spint wat voor zich uit.
* Meneer de Poes en ik zijn volgende week een halve eeuw, eh, 2 ½ jaar bij elkaar.
* Vanavond ga ik met de Buffies naschen in Den Haag. :-)
Zo, en dan ga ik nu een schattige verjaardagskaart uitzoeken voor een 2 jaar wordende Bob de Bouwer-fan!
* Rood is toe aan sharpscontainer nummer 4!
* Bol.com stuurt mij enthousiaste mailtjes getiteld: “Uw Harry Potter-boek komt eraan!”.
* Ik heb zo’n 700 outdated emailtjes weggegooid.
* Ik ben een heel eind met het uitzoeken van mijn fotobestanden.
* Mijn diploma is binnen. Licht gekreukt, want een of andere malloot heeft er LETTERLIJK bovenop gestaan, maar binnen.
* Kattenfluisteraar T. heeft mijn officiële NAMS-reversspeldje dat zich ook in de envelop bevond en uiteraard verbogen was geraakt, weer recht gekregen.
* Les-Mioux zit op een stoel en spint wat voor zich uit.
* Meneer de Poes en ik zijn volgende week een halve eeuw, eh, 2 ½ jaar bij elkaar.
* Vanavond ga ik met de Buffies naschen in Den Haag. :-)
Zo, en dan ga ik nu een schattige verjaardagskaart uitzoeken voor een 2 jaar wordende Bob de Bouwer-fan!
zondag 15 juli 2007
...en we hobbelen vrolijk door...
Hoewel ik echt béndes te vertellen heb, krijg ik het maar niet op papier. Voor schrijven heb ik rust in mijn kop nodig, maar ik blijf maar van hot naar her hobbelen. Na een hectische periode hobbel ik altijd een poosje in hetzelfde tempo door: mijn remweg is blijkbaar nogal lang. ;-)
Met mijn examens ben ik nu echt helemaal klaar: afgelopen dinsdag deed ik MGZ en Engels, ik ga ervan uit dat ik daarvoor geslaagd ben. Mijn diploma valt ergens volgende week in mijn brievenbus, weer een papiertje erbij! Yay!
Vrijdag waren Kattenfluisteraar T. en ik bij de IKEA, in het kader van de Extreme Room Makeover die volgend weekend gaat plaatsvinden: uitgebreid schoonmaken, verven, nieuwe gordijnen, (deels) nieuwe meubels en als we helemaal op dreef zijn dan verven we Céline Poes ook nog in een ander kleurtje*!
Foto’s van dit avontuur zullen te zien zijn op mijn frisnieuwe Flickr pro account, waar op dit moment de foto’s van de diploma-uitreiking al op staan.
Verder zitten we collectief wat in spanning (nou ja, ik wel in ieder geval ;-P) in verband met het examen ZHB II dat Meneer de Poes morgen succesvol moet afleggen. Duimen/kaarsenbranderij/watuookdoetdatwerkt wordt uiteraard enorm geapprecieerd! :-)
* Dit is uiteraard een grap, ik ben niet helemaal gék in de poezenkop! Toktoktoktoktok! Blwlwlwlwlwl!
Met mijn examens ben ik nu echt helemaal klaar: afgelopen dinsdag deed ik MGZ en Engels, ik ga ervan uit dat ik daarvoor geslaagd ben. Mijn diploma valt ergens volgende week in mijn brievenbus, weer een papiertje erbij! Yay!
Vrijdag waren Kattenfluisteraar T. en ik bij de IKEA, in het kader van de Extreme Room Makeover die volgend weekend gaat plaatsvinden: uitgebreid schoonmaken, verven, nieuwe gordijnen, (deels) nieuwe meubels en als we helemaal op dreef zijn dan verven we Céline Poes ook nog in een ander kleurtje*!
Foto’s van dit avontuur zullen te zien zijn op mijn frisnieuwe Flickr pro account, waar op dit moment de foto’s van de diploma-uitreiking al op staan.
Verder zitten we collectief wat in spanning (nou ja, ik wel in ieder geval ;-P) in verband met het examen ZHB II dat Meneer de Poes morgen succesvol moet afleggen. Duimen/kaarsenbranderij/watuookdoetdatwerkt wordt uiteraard enorm geapprecieerd! :-)
* Dit is uiteraard een grap, ik ben niet helemaal gék in de poezenkop! Toktoktoktoktok! Blwlwlwlwlwl!
donderdag 5 juli 2007
Heuglijke vrolijkheid!
Woensdag was een heuglijke dag: Kattenfluisteraar T., zich (hopelijk binnenkort actief) op het internet bedienend van het pseudoniem Mursky Perkovic, kreeg eindelijk zijn diploma!
Uiteraard waren Meneer de Poes en ik daarbij aanwezig. Het duurde even voordat het diploma er was (printen duurde wat langer dan gepland!), maar uiteindelijk verlieten we mét diploma het pand.
Daarna zijn we een fijn hapje van ’t een of het ander gaan nuttigen bij De Bakkerswinkel op het Westergasterrein. Mensenkinderen, wat is dát een fijne toko! Rookvrij, fijne hapjes (scones!!!) en een lapjeskat! Wat wil je als semi-katachtige nog meer?
Na ons ongans te hebben gegeten aan spinaziesoep (Meneer de Poes en ik) en diverse soorten taart (Kattenfluisteraar T.) kon niets ons meer deren, zelfs die immense plensbui op onze kop niet! Wij drieën waren redelijk drijf tegen de tijd dat we thuiskwamen. Het diploma is trouwens wél droog gebleven, maar dat zat dan ook, heel handig, in een stemmig groen plastic mapje.
Uiteraard waren Meneer de Poes en ik daarbij aanwezig. Het duurde even voordat het diploma er was (printen duurde wat langer dan gepland!), maar uiteindelijk verlieten we mét diploma het pand.
Daarna zijn we een fijn hapje van ’t een of het ander gaan nuttigen bij De Bakkerswinkel op het Westergasterrein. Mensenkinderen, wat is dát een fijne toko! Rookvrij, fijne hapjes (scones!!!) en een lapjeskat! Wat wil je als semi-katachtige nog meer?
Na ons ongans te hebben gegeten aan spinaziesoep (Meneer de Poes en ik) en diverse soorten taart (Kattenfluisteraar T.) kon niets ons meer deren, zelfs die immense plensbui op onze kop niet! Wij drieën waren redelijk drijf tegen de tijd dat we thuiskwamen. Het diploma is trouwens wél droog gebleven, maar dat zat dan ook, heel handig, in een stemmig groen plastic mapje.
zondag 1 juli 2007
Weer fijn: fijn weer!
Vandaag fietste ik van de ene naar (bijna) de andere kant van Amsterdam. Ik vreesde een plensbui op mijn kop te krijgen, maar dat viel gelukkig mee. Sterker nog, het was echt blijmakend weer: niet te warm, genoeg waai, perfect! Ik heb er weer helemaal vertrouwen in dat het zomer wordt.
En hoe is/was het weer in uw contreien?
En hoe is/was het weer in uw contreien?
vrijdag 29 juni 2007
vrijdag 22 juni 2007
Less is more
Gisteren, tijdens het uitmesten van mijn computer waarbij ik 4 gigabyte data weggegooid heb alsook zo’n 150 bookmarks, herinnerde ik me dat ik de beloofde serie over de Transitiefase nooit afgemaakt heb. Dat leert me nooit series aan te kondigen voordat je ze geschreven hebt! ;-)
Maar goed, zoals ik in post nummer 1 schreef, ben ik nu toe aan de laatste fase van de grote opruiming. Ik moet me nu gaan buigen over spullen die ooit een sentimentele waarde hadden, maar die nu eigenlijk nergens meer over gaan. Dingen waarvan ik het moeilijk vind om ze weg te doen, juist omdát ze ooit die sentimentele waarde hadden. Denk aan oude verzamelingen, agenda’s uit de vorige eeuw, videobanden die al minstens 10 jaar niet meer uit de hoes geweest zijn, fotoalbums vol foto’s van mensen die je je nauwelijks meer herinnert, kerstkaarten uit 1998, dat soort dingen.
Wat zou het toch heerlijk zijn als die spullen uit zichzelf in rook opgingen: je zou niet eens merken dat ze er niet meer zijn. Het is pas als de doos opengaat om uit te zoeken wat je gaat weggooien dat je “oh ja, dat had ik ook nog!” denkt en gaat twijfelen.
Ik begrijp dan ook goed dat veel mensen dit soort spullen gewoon op zolder gooien en er nooit meer naar omkijken. Helaas heb ik geen zolder en is mijn huis “slechts” 44 vierkante meter groot. Bovendien moet ik er niet aan denken om, mocht ik ooit gaan verhuizen, wéér die hele handel mee te moeten slepen.
Zo, nu ik mezelf genoeg moed ingeschreven heb, ga ik maar gewoon beginnen met de fotoalbums...
Maar goed, zoals ik in post nummer 1 schreef, ben ik nu toe aan de laatste fase van de grote opruiming. Ik moet me nu gaan buigen over spullen die ooit een sentimentele waarde hadden, maar die nu eigenlijk nergens meer over gaan. Dingen waarvan ik het moeilijk vind om ze weg te doen, juist omdát ze ooit die sentimentele waarde hadden. Denk aan oude verzamelingen, agenda’s uit de vorige eeuw, videobanden die al minstens 10 jaar niet meer uit de hoes geweest zijn, fotoalbums vol foto’s van mensen die je je nauwelijks meer herinnert, kerstkaarten uit 1998, dat soort dingen.
Wat zou het toch heerlijk zijn als die spullen uit zichzelf in rook opgingen: je zou niet eens merken dat ze er niet meer zijn. Het is pas als de doos opengaat om uit te zoeken wat je gaat weggooien dat je “oh ja, dat had ik ook nog!” denkt en gaat twijfelen.
Ik begrijp dan ook goed dat veel mensen dit soort spullen gewoon op zolder gooien en er nooit meer naar omkijken. Helaas heb ik geen zolder en is mijn huis “slechts” 44 vierkante meter groot. Bovendien moet ik er niet aan denken om, mocht ik ooit gaan verhuizen, wéér die hele handel mee te moeten slepen.
Zo, nu ik mezelf genoeg moed ingeschreven heb, ga ik maar gewoon beginnen met de fotoalbums...
dinsdag 19 juni 2007
Uitslag (nee, geen eczeem)
Na het verdrietige verhaal van gisteren vandaag wat vrolijker nieuws: ik heb de resultaten binnen van al mijn tentamens tot nu toe en ik heb ze allemaal gehaald. Mijn laatste twee tentamens op 10 juli zijn Engels (eitje) en MGZ (moet lukken), 1 van de 2 mag onvoldoende zijn, dus ik kan er eigenlijk wel gewoon van uitgaan dat het KIB is. Yay! :-)
maandag 18 juni 2007
Laika
Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik erg ‘in touch’ ben met mijn gevoelens. Wat eigenlijk gewoon een eufemisme is voor: “ik jank bij alles wat zielig is”. Correctie: “alles wat maar eventueel een beetje zielig zou kunnen zijn”.
Herinnert u zich die Eru-reclame nog waarin de kaasschaaf verdrietig afdruipt omdat hij overbodig geworden is? Yup, huilen. Die reclame, voor radio 2 als ik me niet vergis, waar een hond onder de klanken van “Waarom nou jij?” van Marco Borsato terugdenkt aan zijn kattevriendje dat nu dood blijkt te zijn? Jánken!
Dat is echter niets vergeleken bij hoe ik volschiet als ik aan Laika denk. U weet wel, de ruimtehond. Werkelijk álles aan haar verhaal vind ik hartverscheurend: van het feit dat ze een zwerfhondje was tot het feit dat ze helemaal alleen in haar ruimtecapsule is overleden aan oververhitting en stress. *pinkt traan weg*
Ik ben gelukkig niet de enige op wie Laika indruk gemaakt heeft, zo was de illustrator van het Kinderboekenweekgeschenk zo lief om haar in zijn tekening het ruimtepak van Joeri Gagarin te geven omdat hij het tuigje dat ze in werkelijkheid aanhad een held onwaardig vond. Ja, ook bij het horen van die liefdevolle uitleg moest ik huilen. Ik zei toch dat ik erg was?
Ook vorige week was het weer bingo, ik zag toen de video van het numer Moan van de band (?) Trentemoeller (dat schrijf je eigenlijk met een o met een streepje erdoor, maar ik ben te belazerd om die op te zoeken), die opgedragen is aan (en een vrije interpretatie is van het leven van) Laika. Ik verzoek u allen vriendelijk om het filmpje te bekijken en me daarna eerlijk te vertellen of u het wél drooghield.
Herinnert u zich die Eru-reclame nog waarin de kaasschaaf verdrietig afdruipt omdat hij overbodig geworden is? Yup, huilen. Die reclame, voor radio 2 als ik me niet vergis, waar een hond onder de klanken van “Waarom nou jij?” van Marco Borsato terugdenkt aan zijn kattevriendje dat nu dood blijkt te zijn? Jánken!
Dat is echter niets vergeleken bij hoe ik volschiet als ik aan Laika denk. U weet wel, de ruimtehond. Werkelijk álles aan haar verhaal vind ik hartverscheurend: van het feit dat ze een zwerfhondje was tot het feit dat ze helemaal alleen in haar ruimtecapsule is overleden aan oververhitting en stress. *pinkt traan weg*
Ik ben gelukkig niet de enige op wie Laika indruk gemaakt heeft, zo was de illustrator van het Kinderboekenweekgeschenk zo lief om haar in zijn tekening het ruimtepak van Joeri Gagarin te geven omdat hij het tuigje dat ze in werkelijkheid aanhad een held onwaardig vond. Ja, ook bij het horen van die liefdevolle uitleg moest ik huilen. Ik zei toch dat ik erg was?
Ook vorige week was het weer bingo, ik zag toen de video van het numer Moan van de band (?) Trentemoeller (dat schrijf je eigenlijk met een o met een streepje erdoor, maar ik ben te belazerd om die op te zoeken), die opgedragen is aan (en een vrije interpretatie is van het leven van) Laika. Ik verzoek u allen vriendelijk om het filmpje te bekijken en me daarna eerlijk te vertellen of u het wél drooghield.
vrijdag 8 juni 2007
Dinsdagen zullen nooit meer hetzelfde zijn
Het blijft een raar iets: afscheid nemen van mensen die “locatiebepaald” zijn. Vroeger, toen ik nog wel eens artistiekerige dingen deed, heb ik dat regelmatig meegemaakt: je werkt heel intensief samen en voelt je helemaal met elkaar verbonden. Het afscheid is dan ook hartverscheurend: huilen, knuffels, beloftes: “We houden contact! We zullen elkaar nooit vergeten!”
Ook ik heb dat soort dingen gezegd en ik meende het op dat moment écht. De praktijk bleek anders: vergeten ben ik ze niet, maar teruggezien? Nee. Éen of twee mensen heb ik nog wel eens gesproken, maar behalve die gedeelde ervaring hadden we zo weinig met elkaar gemeen dat het contact verwaterde. Het is vergelijkbaar met contacten die je op vakantie opdoet: hartstikke leuk en gezellig, maar de kans dat het werkelijk een langdurige vriendschap wordt zodra je weer thuis bent is minimaal.
Deze week nam ik afscheid van de groep mensen waarmee ik vanaf september 2006 “klas B” gevormd heb. Het is voor de eerste keer in mijn schoolcarrière dat ik het jammer vind dat een groep “uit elkaar” is. Het voelt raar om te weten dat ik het merendeel van de mensen hoogstwaarschijnlijk nooit meer terug zal zien. Ik troost me maar met de gedachte dat dit nu eenmaal is zoals het loopt, dat het een natuurlijk proces is, een afsluiting van een periode, dat soort dingen, maar een beetje onbestemd voel ik me wel…
Ook ik heb dat soort dingen gezegd en ik meende het op dat moment écht. De praktijk bleek anders: vergeten ben ik ze niet, maar teruggezien? Nee. Éen of twee mensen heb ik nog wel eens gesproken, maar behalve die gedeelde ervaring hadden we zo weinig met elkaar gemeen dat het contact verwaterde. Het is vergelijkbaar met contacten die je op vakantie opdoet: hartstikke leuk en gezellig, maar de kans dat het werkelijk een langdurige vriendschap wordt zodra je weer thuis bent is minimaal.
Deze week nam ik afscheid van de groep mensen waarmee ik vanaf september 2006 “klas B” gevormd heb. Het is voor de eerste keer in mijn schoolcarrière dat ik het jammer vind dat een groep “uit elkaar” is. Het voelt raar om te weten dat ik het merendeel van de mensen hoogstwaarschijnlijk nooit meer terug zal zien. Ik troost me maar met de gedachte dat dit nu eenmaal is zoals het loopt, dat het een natuurlijk proces is, een afsluiting van een periode, dat soort dingen, maar een beetje onbestemd voel ik me wel…
woensdag 6 juni 2007
Post-examensnurk
Examens zijn (voorlopig) achter de rug en ik ben zó moe dat ik niet eens fut heb voor een post-examenlagedrukgebied heb! ;-)
zaterdag 2 juni 2007
Rood jubileert, sort of
Vandaag is het precies één jaar geleden dat Rood diabeet bleek en bijna het Grote Lood legde. Ik ben nog steeds verbaasd dat dat vodje vacht (excuses Rood, maar zo zag je er écht uit) dat niet wilde eten toch weer een fully functioning kater is geworden. Eerlijk gezegd ziet hij er nu beter uit dan een jaar vóór zijn diabetes.
The Big Kahuna sprak laatst toevallig een van Rood's vorige eigena, eh, personeelsleden en die wist haar te vertellen dat zowel Rood's vader als Rood's broer suikerspinners zijn! Vader is ondertussen (op oude leeftijd) overleden, Rood's broer (die, je lacht je dood, GRIJS is, net als Les-Mioux!) leeft en maakt het goed. :-)
The Big Kahuna sprak laatst toevallig een van Rood's vorige eigena, eh, personeelsleden en die wist haar te vertellen dat zowel Rood's vader als Rood's broer suikerspinners zijn! Vader is ondertussen (op oude leeftijd) overleden, Rood's broer (die, je lacht je dood, GRIJS is, net als Les-Mioux!) leeft en maakt het goed. :-)
vrijdag 1 juni 2007
Poelekie heeft altijd gelijk ;-)
Een paar dagen geleden plaatste ik het volgende comment bij dit stukje over de Grote Donorshow:
"Voor zover ik weet (het kan dus zijn dat ik fout zit) is het niet mogelijk om zelf te bepalen wie je organen krijgt na je dood, dus ik gok dat deze show vooral tot doel heeft om de mensen die op een orgaan wachten “zichtbaar” te maken.
Dit zal de discussie over het al dan niet dragen van een donorcodicil doen oplaaien en het publiek meer doen nadenken over het afstaan van hun eigen organen. Het is een beetje een buldozertechniek, maar dat is wel vaker bij BNN ;-)
Ik denk zelf dat het niet verkeerd is dat er meer aandacht besteedt wordt aan orgaandonatie, als ik er met mensen over praat blijkt dat er toch veel misverstanden, vooroordelen en ongegronde angsten spelen, die mensen beletten organen af te staan. Ik vind het zelf prima als je besluit niet te willen doneren, maar ik vind wél dat dat op de juiste gronden moet gebeuren."
En zie: het blijkt doorgestoken kaart. Ik vrees echter wel dat we nu, in good old Dutch fashion, gewoon weer over gaat tot de orde van de dag (Bokito, anyone?) en dat er voor de mensen die op de wachtlijst staan voor een orgaan (rijmt!) bitter weinig verandert, maar misschien is dat mijn pessimistische aard. We zullen zien.
"Voor zover ik weet (het kan dus zijn dat ik fout zit) is het niet mogelijk om zelf te bepalen wie je organen krijgt na je dood, dus ik gok dat deze show vooral tot doel heeft om de mensen die op een orgaan wachten “zichtbaar” te maken.
Dit zal de discussie over het al dan niet dragen van een donorcodicil doen oplaaien en het publiek meer doen nadenken over het afstaan van hun eigen organen. Het is een beetje een buldozertechniek, maar dat is wel vaker bij BNN ;-)
Ik denk zelf dat het niet verkeerd is dat er meer aandacht besteedt wordt aan orgaandonatie, als ik er met mensen over praat blijkt dat er toch veel misverstanden, vooroordelen en ongegronde angsten spelen, die mensen beletten organen af te staan. Ik vind het zelf prima als je besluit niet te willen doneren, maar ik vind wél dat dat op de juiste gronden moet gebeuren."
En zie: het blijkt doorgestoken kaart. Ik vrees echter wel dat we nu, in good old Dutch fashion, gewoon weer over gaat tot de orde van de dag (Bokito, anyone?) en dat er voor de mensen die op de wachtlijst staan voor een orgaan (rijmt!) bitter weinig verandert, maar misschien is dat mijn pessimistische aard. We zullen zien.
donderdag 31 mei 2007
De op een na laatste loodjes
Het einde van deze periode komt langzaam maar zeker in zicht: dinsdag nog 1 examen en dan ben ik voorlopig klaar. Ik hoef dan pas weer op 10 juli aan de bak voor de twee aller- aller- allerlaatste examens. Dat vergt natuurlijk ook nog wat studie, maar ik ben na dinsdag in ieder geval af van die het perpetuum studeren-examen-studeren-examen-studeren.
De komende tijd kan ik me dan eindelijk eens gaan bezighouden met het afronden van bepaalde dingen (Harry Potter bijvoorbeeld ;-P) en het opstarten van nieuwe dingen. En eindelijk eens naar de kapper gaan. ;-)
Ik heb trouwens het tijdschrift teruggevonden (Elle januari 2007) waar ik gelezen had over Saturnus en Neptunus. Juni schijn nog lastig te kunnen worden, maar in september geeft Neptunus het op en verschuift hij naar een ander sterrenbeeld. Een heerlijk vooruitzicht dat ik toch even met u allen wilde delen.
Verder zit ik nog te twijfelen of ik vanaf morgen mee ga doen aan ScriptFrenzy… Nou ja, eerst maar even dat artikel voor de buurtkrant afschrijven.
De komende tijd kan ik me dan eindelijk eens gaan bezighouden met het afronden van bepaalde dingen (Harry Potter bijvoorbeeld ;-P) en het opstarten van nieuwe dingen. En eindelijk eens naar de kapper gaan. ;-)
Ik heb trouwens het tijdschrift teruggevonden (Elle januari 2007) waar ik gelezen had over Saturnus en Neptunus. Juni schijn nog lastig te kunnen worden, maar in september geeft Neptunus het op en verschuift hij naar een ander sterrenbeeld. Een heerlijk vooruitzicht dat ik toch even met u allen wilde delen.
Verder zit ik nog te twijfelen of ik vanaf morgen mee ga doen aan ScriptFrenzy… Nou ja, eerst maar even dat artikel voor de buurtkrant afschrijven.
vrijdag 25 mei 2007
HakTak
Sinds dinsdagavond probeer ik een min of meer coherent en lollig stukje in elkaar te draaien, echter zonder enig succes. Vijf minuten geleden heb ik besloten dat ik het opgeef en er maar een puntenlijstje van maak:
* Iedereen die aan me gedacht heeft dinsdag: hartelijk bedankt, het helpt! Ik heb de komende twee weken nog een aantal andere tentamens, maar deze is in ieder geval achter de rug!
* Ik heb vandaag een méér dan hilarische mevrouw gesproken van de NS klantenservice. Ik kan niet eens uitleggen waarom ze nou zo dolkomisch was eigenlijk; het was duidelijk een gevalletje "daar moet je bij zijn", maar ik wilde het toch even genoteerd hebben.
* Voor de mensen die het Eindexamenjournaal kijken: The Big Kahuna had zowaar een soundbyte in de aflevering van vandaag! Handtekeningen zijn uiteraard op aanvraag verkrijgbaar, op stalkers wordt echter geen prijs gesteld. ;-)
* Ik ben vandaag bij IKEA geweest, waar ik conveniently "vergeten" (lees: verdrongen) heb dat ik al 19 mokken/koppen/bekers in de kast heb staan en dus 4 kopjes met schotels gekocht heb. Geen idee waar ik die dingen neer ga zetten, maar ik ben er erg blij mee. Ter verdediging wil ik nog opvoeren dat het de koppen zijn die bij de rest van mijn servies horen. Voor de respectievelijk naar suikerbroodjes, Schwartswalderkirchtorte en caramelpudding ruikende geurkaarsen heb ik echter geen excuus.
* De briefkaartenset met afbeeldingen van strandhuisjes heb ik echter laten liggen. Ja, daar was ik zelf ook best trots op! ;-)
Zo, ik heb wel weer genoeg onsamenhangend geleuterd voor vandaag, tijd om mijn bed maar eens op te zoeken.
* Iedereen die aan me gedacht heeft dinsdag: hartelijk bedankt, het helpt! Ik heb de komende twee weken nog een aantal andere tentamens, maar deze is in ieder geval achter de rug!
* Ik heb vandaag een méér dan hilarische mevrouw gesproken van de NS klantenservice. Ik kan niet eens uitleggen waarom ze nou zo dolkomisch was eigenlijk; het was duidelijk een gevalletje "daar moet je bij zijn", maar ik wilde het toch even genoteerd hebben.
* Voor de mensen die het Eindexamenjournaal kijken: The Big Kahuna had zowaar een soundbyte in de aflevering van vandaag! Handtekeningen zijn uiteraard op aanvraag verkrijgbaar, op stalkers wordt echter geen prijs gesteld. ;-)
* Ik ben vandaag bij IKEA geweest, waar ik conveniently "vergeten" (lees: verdrongen) heb dat ik al 19 mokken/koppen/bekers in de kast heb staan en dus 4 kopjes met schotels gekocht heb. Geen idee waar ik die dingen neer ga zetten, maar ik ben er erg blij mee. Ter verdediging wil ik nog opvoeren dat het de koppen zijn die bij de rest van mijn servies horen. Voor de respectievelijk naar suikerbroodjes, Schwartswalderkirchtorte en caramelpudding ruikende geurkaarsen heb ik echter geen excuus.
* De briefkaartenset met afbeeldingen van strandhuisjes heb ik echter laten liggen. Ja, daar was ik zelf ook best trots op! ;-)
Zo, ik heb wel weer genoeg onsamenhangend geleuterd voor vandaag, tijd om mijn bed maar eens op te zoeken.
maandag 21 mei 2007
Yup, het is weer eens tijd voor kaarsenbranderij!
Ja lieve mensen, morgenochtend tussen 09.00 en 11.00 uur is het zover! Examen Medische Terminologie! *rent heen en weer met de armen zwaaiend boven het hoofd en gilt: "AAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHH!!!"*
U kunt zich dus voorstellen dat ik het heel erg op prijs zou stellen als jullie weer doen wat jullie altijd doen, want dat werkt als een Tijger!
Ik heb morgen ook nog een examen Access, waar ik gelukkig iets minder tegenop zie, maar ook daarvoor zijn jullie possetif vaajbs welkom; ik gok dat ik om 12.00 uur wel klaar ben met de hele bups. Alvast heel erg bedankt, ik laat jullie morgen uiteraard weten hoe het gegaan is! :-)
U kunt zich dus voorstellen dat ik het heel erg op prijs zou stellen als jullie weer doen wat jullie altijd doen, want dat werkt als een Tijger!
Ik heb morgen ook nog een examen Access, waar ik gelukkig iets minder tegenop zie, maar ook daarvoor zijn jullie possetif vaajbs welkom; ik gok dat ik om 12.00 uur wel klaar ben met de hele bups. Alvast heel erg bedankt, ik laat jullie morgen uiteraard weten hoe het gegaan is! :-)
vrijdag 18 mei 2007
Uitslag!
Natuurlijk bent u allen megabenieuwd naar wat die malle woorden nu eigenlijk betekenen, dus hier de uitslag:
1) acromegalie = het te groot zijn van de lichaamsuiteinden (bijv. handen & voeten)
2) hyperemesis = buitensporig braken
3) orbitaal = met betrekking tot de oogkassen
4) meningitis cerebrospinalis = ontsteking van zowel hersen- als ruggenmergsvliezen
5) cervix uteri = baarmoederhals
6) hypermetropie = verziendheid
7) xanthodermie = geelheid van de huid
8) anemie = bloedarmoede
9) infaust = ongunstig (denk aan "ongunstig verloop van een ziekte")
10)spondylitis anklyopoetica = stijfmakende wervelontsteking, ook wel Ziekte van Bechterew genoemd
Eitje toch? ;-P
1) acromegalie = het te groot zijn van de lichaamsuiteinden (bijv. handen & voeten)
2) hyperemesis = buitensporig braken
3) orbitaal = met betrekking tot de oogkassen
4) meningitis cerebrospinalis = ontsteking van zowel hersen- als ruggenmergsvliezen
5) cervix uteri = baarmoederhals
6) hypermetropie = verziendheid
7) xanthodermie = geelheid van de huid
8) anemie = bloedarmoede
9) infaust = ongunstig (denk aan "ongunstig verloop van een ziekte")
10)spondylitis anklyopoetica = stijfmakende wervelontsteking, ook wel Ziekte van Bechterew genoemd
Eitje toch? ;-P
woensdag 16 mei 2007
Krijg de pylorus!
Mijn eerstvolgende examen (aanstaande dinsdag) gaat over medische terminologie. Uiteraard mega-interessant allemaal, maar als je al 2 weken voornamelijk bezig bent zo'n 2200 termen te herhalen, dan gaat de lol er snel af.
Aangezien gedeelde smart halve smart is kwam ik op het lumineuze idee om eens wat fijne termen op u allen los te laten. Wij krijgen er zo'n 150, ik beperk me hier tot 10:
1) acromegalie
2) hyperemesis
3) orbitaal
4) meningitis cerebrospinalis
5) cervix uteri
6) hypermetropie
7) xanthodermie
8) anemie
9) infaust
10)spondylitis anklyopoetica
Natuurlijk kunt u aan het googelen slaan, maar het is (voor mij in ieder geval! ;-P) een stuk leuker als u, mocht u "WTF!?" denken, iets vrolijks verzint. Heb ik ook weer eens een verzetje...
Edited to add: uiteraard mag u uw fantasie ook loslaten op het woord pylorus! :-)
Aangezien gedeelde smart halve smart is kwam ik op het lumineuze idee om eens wat fijne termen op u allen los te laten. Wij krijgen er zo'n 150, ik beperk me hier tot 10:
1) acromegalie
2) hyperemesis
3) orbitaal
4) meningitis cerebrospinalis
5) cervix uteri
6) hypermetropie
7) xanthodermie
8) anemie
9) infaust
10)spondylitis anklyopoetica
Natuurlijk kunt u aan het googelen slaan, maar het is (voor mij in ieder geval! ;-P) een stuk leuker als u, mocht u "WTF!?" denken, iets vrolijks verzint. Heb ik ook weer eens een verzetje...
Edited to add: uiteraard mag u uw fantasie ook loslaten op het woord pylorus! :-)
woensdag 9 mei 2007
Stop! Sjembek-time!
Ja hoor mensen, ik heb het weer, maar met een twist: deze keer is het een PRE-examen-lagedrukgebied met bijbehorende identiteitscrisis en imagoprobleem!
Hoe dat zich in de praktijk manifesteert? Hou je vast: ik speur urenlang naar potentiële nieuwe woningen op Woningnet (maar dan alleen in Oud-Zuid of de Concertgebouwbuurt natuurlijk), overweeg te kappen met alle extra-curiculaire activiteiten die ik onderneem, denk voor de verandering weer eens serieus na over het nu eindelijk eens officieel veranderen van mijn naam (want *shock* in de “echte” wereld heet ik natuurlijk niet Poelekie de Vries), ik studeer me drie slagen in de rondte en gil minstens 3 keer per dag tegen de katten dat ze moeten inpakken omdat we op een rots in Zweden gaan wonen. En oh ja: IK WIL NIEUW HAAR!
Ergens (ik kan me niet herinneren waar) heb ik gelezen dat Saturnus en Neptunus aan elkaar lopen te trekken wat zorgt voor een algeheel gevoel van buuh. Hoewel ik er niet aan twijfel dat planetaire verschuivingen invloed kunnen hebben, is mijn ejmoosjoonele gesteldheid waarschijnlijk ook voor een groot deel het gevolg van de periode waar ik me momenteel in bevind: (s)lopende zaken moeten afgerond worden, activiteiten en contacten vinden hun natuurlijke einde zonder dat er nieuwe dingen voor in de plaats komen.
Zo staan de komende weken in het teken van studie. Ondanks de interessante materie en de superlieve klasgenoten moet ik toegeven dat ik het wel mooi geweest vind: ik ben blij als we eindelijk klaar zijn. Niet dat mijn leven normaal gesproken van de spannende avonturen aan elkaar hangt, maar ik heb het gevoel dat het leven nu wel heel erg langs me heen gaat.
Ook worstel ik met het doorhakken van knopen met betrekking tot bepaalde mensen en situaties (nee, niet meneer de Poes, voordat mensen zich allerlei dingen in het hoofd halen ;-P): is de huidige, niet-vlottende, situatie een tijdelijke impasse of gaat het hier om een (figuurlijk uiteraard!) dood paard dat zo snel mogelijk gecremeerd moet worden?
Uiteindelijk zal alles zich het allemaal wel weer (grotendeels vanzelf) oplossen. Tot die tijd moet ik maar stug doorgaan met het in mijn hoofd stampen van zo’n 2000 medische termen. En beslissen wat ik met mijn haar ga doen! ;-)
Hoe dat zich in de praktijk manifesteert? Hou je vast: ik speur urenlang naar potentiële nieuwe woningen op Woningnet (maar dan alleen in Oud-Zuid of de Concertgebouwbuurt natuurlijk), overweeg te kappen met alle extra-curiculaire activiteiten die ik onderneem, denk voor de verandering weer eens serieus na over het nu eindelijk eens officieel veranderen van mijn naam (want *shock* in de “echte” wereld heet ik natuurlijk niet Poelekie de Vries), ik studeer me drie slagen in de rondte en gil minstens 3 keer per dag tegen de katten dat ze moeten inpakken omdat we op een rots in Zweden gaan wonen. En oh ja: IK WIL NIEUW HAAR!
Ergens (ik kan me niet herinneren waar) heb ik gelezen dat Saturnus en Neptunus aan elkaar lopen te trekken wat zorgt voor een algeheel gevoel van buuh. Hoewel ik er niet aan twijfel dat planetaire verschuivingen invloed kunnen hebben, is mijn ejmoosjoonele gesteldheid waarschijnlijk ook voor een groot deel het gevolg van de periode waar ik me momenteel in bevind: (s)lopende zaken moeten afgerond worden, activiteiten en contacten vinden hun natuurlijke einde zonder dat er nieuwe dingen voor in de plaats komen.
Zo staan de komende weken in het teken van studie. Ondanks de interessante materie en de superlieve klasgenoten moet ik toegeven dat ik het wel mooi geweest vind: ik ben blij als we eindelijk klaar zijn. Niet dat mijn leven normaal gesproken van de spannende avonturen aan elkaar hangt, maar ik heb het gevoel dat het leven nu wel heel erg langs me heen gaat.
Ook worstel ik met het doorhakken van knopen met betrekking tot bepaalde mensen en situaties (nee, niet meneer de Poes, voordat mensen zich allerlei dingen in het hoofd halen ;-P): is de huidige, niet-vlottende, situatie een tijdelijke impasse of gaat het hier om een (figuurlijk uiteraard!) dood paard dat zo snel mogelijk gecremeerd moet worden?
Uiteindelijk zal alles zich het allemaal wel weer (grotendeels vanzelf) oplossen. Tot die tijd moet ik maar stug doorgaan met het in mijn hoofd stampen van zo’n 2000 medische termen. En beslissen wat ik met mijn haar ga doen! ;-)
donderdag 3 mei 2007
.jpg)
vrijdag 27 april 2007
The land of the living LogPoes
Zo, de bronchitis is bijna helemaal over, de voorhoofdsholteontsteking heeft niet doorgezet, de wortelkanaalbehandeling is antibioticavrij overleefd en mijn ingewanden hebben voor zover ik nu kan voelen de deze week opgelopen voedselvergiftiging (zelfs de natuurwinkel is niet meer veilig blijkbaar…) ook overleefd! Ik verga alleen nog maar van de jeuk aan mijn rechterkuit: die piepmug heeft me maar liefst 7 keer gebeten voordat ik hem heel onboeddhistisch dood kon meppen...
U kunt zich voorstellen dat temidden van al deze fysieke ellende (en de mentale stress die het met zich meebrengt) bloggen nu niet echt een prioriteit is, zeker niet als er examens zijn die afgelegd moeten worden, er eindredactie gepleegd moet worden op wanschrijverijen, er tv-programma's opgeleukt moeten worden met mijn (halve) kop (“Ik heb beeldrecht!” roepen mocht helaas niet baten…) en (hele fijne!) Scissor Sisters bezocht moeten worden.
Maargoed, de zon schijnt, ik functioneer weer op iets-meer-dan-kasplantnniveau, het buitenzwembad gaat op zaterdag alweer open en over iets meer dan 2 maanden heb ik weer een extra diploma op zak, dus ik leg mijzelf bij dezen een verder mauwverbod op en ga maar eens een zwembadkaart scoren bij Stadsdeel Zeeburg!
U kunt zich voorstellen dat temidden van al deze fysieke ellende (en de mentale stress die het met zich meebrengt) bloggen nu niet echt een prioriteit is, zeker niet als er examens zijn die afgelegd moeten worden, er eindredactie gepleegd moet worden op wanschrijverijen, er tv-programma's opgeleukt moeten worden met mijn (halve) kop (“Ik heb beeldrecht!” roepen mocht helaas niet baten…) en (hele fijne!) Scissor Sisters bezocht moeten worden.
Maargoed, de zon schijnt, ik functioneer weer op iets-meer-dan-kasplantnniveau, het buitenzwembad gaat op zaterdag alweer open en over iets meer dan 2 maanden heb ik weer een extra diploma op zak, dus ik leg mijzelf bij dezen een verder mauwverbod op en ga maar eens een zwembadkaart scoren bij Stadsdeel Zeeburg!
donderdag 12 april 2007
Creatief koelkastgebruik
Miranda July, u weet wel, van "Me & you & everyone we know", heeft een boek geschreven en om dat feit te vieren (en het boek te promoten) heeft ze een hoogst originele website gemaakt: KLIK!
woensdag 11 april 2007
Lucht, water en zand
Aangezien ik niet langer kon ontkennen dat ik bronchitis had, ben ik vanochtend maar eens naar de dokter geweest. Ik heb nu een fijne Ventolin inhaler en krijg ik zowaar weer min of meer normaal menselijke hoeveelheid zuurstof binnen. Yay!
Afgelopen maandag ben ik met The Big Kahuna naar Bergen aan Zee geweest voor wat zand aan de poten. We hebben ook het aquarium bezocht, waar we een boel geleerd hebben over de potvis. Het meest bijzondere vond ik dat hun voorvinnen eigenlijk een soort armen zijn, ze hebben echt handjes, met vingerkootjes en alles!
Zo, nu moet ik maar eens hardcore aan de slag met redactiewerk en Excel; hieronder nog twee strandkiekjes!
Afgelopen maandag ben ik met The Big Kahuna naar Bergen aan Zee geweest voor wat zand aan de poten. We hebben ook het aquarium bezocht, waar we een boel geleerd hebben over de potvis. Het meest bijzondere vond ik dat hun voorvinnen eigenlijk een soort armen zijn, ze hebben echt handjes, met vingerkootjes en alles!
Zo, nu moet ik maar eens hardcore aan de slag met redactiewerk en Excel; hieronder nog twee strandkiekjes!
dinsdag 3 april 2007
Mthrfckng FOB & Verdere Verrichtingen In Huize P.
Fall Out Boy was boven verwachting, zowel de band als het publiek. Het was lang geleden dat ik bij een concert was waarbij het publiek niet de hele tijd aan het zwammen en aan het blaten was. Zelfs de teenies, die overigens in kleinere aantallen aanwezig waren dan ik verwacht had, waren lief: ik heb bijna 3 +/- 13-jarige meisjes geadopteerd die voor ons stonden en ELK nummer meezongen. Te schattig.
Aan een verder verslagje ga ik me niet wagen: ik ben er slecht in (“entoenentoenentoen”), het is ondertussen bijna een week geleden en bovendien heeft Meneer de Poes er al uitgebreid over geschreven. (zie hier, hier en ook hier)
Verder hoest ik alsof mijn leven er van af hangt (laat me raden: het heerst?) en gaat tandarts I. donderdag weer fijn timmeren, hakken en zagen. Wat spookt u zoal uit in deze beginweek van april?
Aan een verder verslagje ga ik me niet wagen: ik ben er slecht in (“entoenentoenentoen”), het is ondertussen bijna een week geleden en bovendien heeft Meneer de Poes er al uitgebreid over geschreven. (zie hier, hier en ook hier)
Verder hoest ik alsof mijn leven er van af hangt (laat me raden: het heerst?) en gaat tandarts I. donderdag weer fijn timmeren, hakken en zagen. Wat spookt u zoal uit in deze beginweek van april?
maandag 26 maart 2007
De Avonturen van Poelekie de Vries
Pfoe, dit was me het weekendje wel! Na zaterdagmiddag wat suf rondgehangen te hebben omdat mijn kies ondanks mijn vriend Brufen toch wel een beetje best wel au deed, leek het me een briljant idee om naar Music and Lyrics te gaan. En inderdaad, dat was een erg goed plan! (verslagje hier)
Het feit dat ik na afloop op straat een metalen klemringding van een prullenbak op mijn rug kreeg omdat een of andere geestelijk onderontwikkelde $!%$&%^#$%^$#^%$# tegen een vuilnisbak aantrapte in een méér dan kinderachtige driftbui (sommige mensen worden écht nooit ouder dan 2 he?) was wat minder leuk, maar ach, ik heb nu een interessante blauwe plek zullen we maar zeggen. *rolleyes*
Gelukkig is er deze week wat vrolijkheid in aantocht: Fall Out Boy! Uiteraard ga ik helemaal op teenie: ik houd hardcore (met heel veel xxx dus) vol dat ik geen dag ouder ben dan 18 en mijn straightening iron is al aan het voorverwarmen. Ik twijfel nog of ik ook voor de raccoon look moet gaan, of dat dat nét over the top is... ;-)
Het feit dat ik na afloop op straat een metalen klemringding van een prullenbak op mijn rug kreeg omdat een of andere geestelijk onderontwikkelde $!%$&%^#$%^$#^%$# tegen een vuilnisbak aantrapte in een méér dan kinderachtige driftbui (sommige mensen worden écht nooit ouder dan 2 he?) was wat minder leuk, maar ach, ik heb nu een interessante blauwe plek zullen we maar zeggen. *rolleyes*
Gelukkig is er deze week wat vrolijkheid in aantocht: Fall Out Boy! Uiteraard ga ik helemaal op teenie: ik houd hardcore (met heel veel xxx dus) vol dat ik geen dag ouder ben dan 18 en mijn straightening iron is al aan het voorverwarmen. Ik twijfel nog of ik ook voor de raccoon look moet gaan, of dat dat nét over the top is... ;-)
donderdag 22 maart 2007
Brufen Bruis is your friend
Het is me het weekje wel: dinsdag deed ik (als eerste van de 25) mijn presentatie, op woensdagavond bereikte me het heuglijke feit dat Kattenfluisteraar T. nu officieel EHBO mag verlenen en vanochtend maakte tandarts I. met grote precisie een einde aan het leven van de vier wortels in mijn eerste molaar linksonder (ook wel "nummer 36" genoemd).
Ik had me al helemaal voorbereid op een dagje gietijzeren-koekenpan-tegen-snoet, maar hoezee: ik kreeg een recept voor Brufen Bruis mee! Ik kreeg er een spontane yell-behoefte van:
"Brufen Bruis is je vriend! Brufen! Bruis!
Brufen Bruis is je vriend! Bruuufeeeeeen...Bruis!"
Zoals u merkt: het werkt! :-)
Pee Es: nu ik toch geïntoxiceerd ben durf ik het jullie te vragen: wie oh wie kan mij helpen aan een mp3tje van "Dragostea din tei" van O-Zone? Kattenfluiteraar T. wilde hem graag hebben en ik moest tot mijn grote schande bekennen dat ik hem niet in mijn collectie heb...
Ik had me al helemaal voorbereid op een dagje gietijzeren-koekenpan-tegen-snoet, maar hoezee: ik kreeg een recept voor Brufen Bruis mee! Ik kreeg er een spontane yell-behoefte van:
"Brufen Bruis is je vriend! Brufen! Bruis!
Brufen Bruis is je vriend! Bruuufeeeeeen...Bruis!"
Zoals u merkt: het werkt! :-)
Pee Es: nu ik toch geïntoxiceerd ben durf ik het jullie te vragen: wie oh wie kan mij helpen aan een mp3tje van "Dragostea din tei" van O-Zone? Kattenfluiteraar T. wilde hem graag hebben en ik moest tot mijn grote schande bekennen dat ik hem niet in mijn collectie heb...
maandag 19 maart 2007
Presenteren kun je leren...
Zoals iedereen die me langer dan 3 minuten meegemaakt heeft weet, schuilt er achter die zelfverzekerde (*ahum*), ontspannen (*ahum ahum*), no-worries attitude (Ja, u mag nu in gieren uitbarsten!) een lichtelijk nerveus persoon. Ok, ok, ik ben zo neurotisch als de pieps, ik weet het, ik weet het...
Ik ben vooral neurotisch als de pieps als het aankomt op examens en laat ik nu morgen een heus examen hebben waarvoor ik ter plekke eerst een PowerPoint-presentatie in elkaar moet flansen en vervolgens een praatje moet houden over cellen. Van die dingen die in je lichaam zitten bedoel ik dan, niet die dingen die wel eens vrij schijnen te zijn...
Maargoed, aan de licht hysterische toon van dit stukje merkt u al wel dat ik er weer eens ernstig tegenop zie, hoewel ik eigenlijk niet eens echt problemen heb met PowerPoint. En eigenlijk ook niet met het houden van praatjes. Ja, ik word ook moe van mezelf... Wilt u desondanks morgen toch een beetje aan me denken? Dat heeft in het verleden ook zo goed gewerkt tenslotte! ;-)
Ik ben vooral neurotisch als de pieps als het aankomt op examens en laat ik nu morgen een heus examen hebben waarvoor ik ter plekke eerst een PowerPoint-presentatie in elkaar moet flansen en vervolgens een praatje moet houden over cellen. Van die dingen die in je lichaam zitten bedoel ik dan, niet die dingen die wel eens vrij schijnen te zijn...
Maargoed, aan de licht hysterische toon van dit stukje merkt u al wel dat ik er weer eens ernstig tegenop zie, hoewel ik eigenlijk niet eens echt problemen heb met PowerPoint. En eigenlijk ook niet met het houden van praatjes. Ja, ik word ook moe van mezelf... Wilt u desondanks morgen toch een beetje aan me denken? Dat heeft in het verleden ook zo goed gewerkt tenslotte! ;-)
vrijdag 16 maart 2007
Fast forward
Zoals je gevoelstemperatuur hebt, heb je wat mij betreft ook “gevoelstijd”. Ik denk dat iedereen dat wel eens meegemaakt heeft: als je ergens ingespannen mee bezig bent of iets heel leuks aan het doen bent, gaat de tijd razendsnel, als je je te barsten verveelt of iets vervelends moet doen, lijkt die wijzer niet vooruit te branden.
Zo leef ik qua gevoel nog midden januari en schrok ik dan ook lichtelijk toen ik vanmiddag alweer de jaarlijkse brief van Stadsdeel Zeeburg m.b.t de “25% korting op je buitenzwemkaart”-actie kreeg. Dat wil zeggen dat over iets meer dan 1 maand het bad weer opengaat! Ik geloof dat ik mij daar in dubbel tempo mentaal op moet gaan voorbereiden! *gaat op zoek naar haar zwembril*
Zo leef ik qua gevoel nog midden januari en schrok ik dan ook lichtelijk toen ik vanmiddag alweer de jaarlijkse brief van Stadsdeel Zeeburg m.b.t de “25% korting op je buitenzwemkaart”-actie kreeg. Dat wil zeggen dat over iets meer dan 1 maand het bad weer opengaat! Ik geloof dat ik mij daar in dubbel tempo mentaal op moet gaan voorbereiden! *gaat op zoek naar haar zwembril*
maandag 12 maart 2007
Seizoen
Nee maar! Het is eindelijk een seizoen! Hoewel ik altijd beweer niet gevoelig te zijn voor mooi weer, moet ik toegeven dat ik het hoogst prettig vind dat het eindelijk ergens op begint te lijken. De afgelopen maanden waren wat mij betreft 1 grote aaneenschakeling van vage weersomstandigheden; ik begrijp nu wat beter waarom mensen niet goed gedijen in gebieden zonder duidelijke seizoenen.
Het mooie weer heeft er echter wel voor gezorgd dat ik spontaan een aanval van het goeie oude "Alles moet anders!"-gevoel heb. Ik heb dan ook een verschrikkelijk ironische (lees: foute) blingbling mega-zonnebril bij de HEMA aangeschaft, heb vrijdag een WITTE Sony Ericsson V630i geregeld en zeur verder chronisch dat ik naar Tenerife wil. Op strandvakantie. Ja, u mag zich lichtelijk zorgen gaan maken, dat doe ik zelf ook... ;-)
Het mooie weer heeft er echter wel voor gezorgd dat ik spontaan een aanval van het goeie oude "Alles moet anders!"-gevoel heb. Ik heb dan ook een verschrikkelijk ironische (lees: foute) blingbling mega-zonnebril bij de HEMA aangeschaft, heb vrijdag een WITTE Sony Ericsson V630i geregeld en zeur verder chronisch dat ik naar Tenerife wil. Op strandvakantie. Ja, u mag zich lichtelijk zorgen gaan maken, dat doe ik zelf ook... ;-)
maandag 5 maart 2007
Overidentificatie?
Na lang zoeken je ziekenhuisplaatjekaartmapdingetje terugvinden in de poezenla, naast de katteninentingsboekjes...
zaterdag 3 maart 2007
Maansverduistering
Hier in Huize Poelekie zitten we helemaal klaar voor de maansverduistering. Mevrouw de Poes piept zachtjes: "Rode bol...", Meneer de Poes friemelt aan zijn nieuwe mobieltje dat een camera-met-nachtmodus heeft en Rood & Les-Mioux zijn, zoals altijd, weer eens niet onder de indruk...
woensdag 28 februari 2007
Castingagents opgelet!
Sinds dit weekend volg ik op internet de afleveringen van het Bommel-hoorspel. Ik hoop vurig dat dit gaat leiden tot een ware Bommel-revival, met als hoogtepunt een "real-life" verfilming. Ik heb namelijk de ultieme acteur voor de hoofdrol al gevonden!
Houding, stem: helemaal Bommel!
Natuurlijk is Bram Moszkowicz stukken intelligenter dan de "heer van stand", maar dat kan hij volgens mij probleemloos acteren, hij is advocaat tenslotte. Ik zie het helemaal voor me! *poinkt van enthousiasme*
Houding, stem: helemaal Bommel!
Natuurlijk is Bram Moszkowicz stukken intelligenter dan de "heer van stand", maar dat kan hij volgens mij probleemloos acteren, hij is advocaat tenslotte. Ik zie het helemaal voor me! *poinkt van enthousiasme*
maandag 19 februari 2007
Hebbeh hebbeh hebbeh!!!
Echt wel!!! Is ie niet geweldig? En onbetaalbaar, maar dat is weer een heel ander verhaal... ;-)
donderdag 15 februari 2007
Jag älskar dig!
Gisteren was het, jawel!, Valentijnsdag. Nu ben ik niet zo van feestdagen (waarbij "niet zo" het understatement van de eeuw genoemd mag worden), maar het was een leuk excuus om samen met Meneer de Poes een fijne Jag älskar dig - tårta van IKEA te verorberen!
En wat heeft u gedaan op Valentijnsdag?
En wat heeft u gedaan op Valentijnsdag?
maandag 12 februari 2007
vrijdag 9 februari 2007
vrijdag 2 februari 2007
Having waaay too much fun with this emo-thing ;-)
My insanely stupid emo name is forget my emotions because no one knows.
Take The "If Your Name Was An Emo Song... Generator Thingy" today!
Created with Rum and Monkey's Name Generator Generator.
woensdag 31 januari 2007
"Uh, pericard, toch?"
Hier in Huize Poelekie staat alles momenteel in het teken van anatomie: ik doe een poging ondanks milde beroerdheid te onthouden uit hoeveel lagen het hartzakje bestaat en hoe die laagjes dan wel niet heten, Meneer de Poes kijkt wat bemoedigend toe en legt soms wat uit en de katten liggen ombeurten op het boek, in de hoop op die wijze wat kennis te absorberen. En waar houdt u zich zoal mee bezig op het moment?
maandag 29 januari 2007
donderdag 25 januari 2007
Hoe Het Hier Is deel zoveel & Extreem Verlaat Verslagje
Zo, even de mensen die vrezen dat Furby plots in een Gremlin veranderd is en me opgesoupeerd heeft* geruststellen: ik wandel nog rond. Wie mij al een poosje leest weet dat ik niet op mijn best ben als ik of ziek ben of examens moet doen. Laat ik nu én ziek zijn én in een examenperiode zitten!
Nu ik weer een beetje uitgejammerd ben, dacht ik dat het wel leuk was om u allen op een extreem verlaat verslagje van Winter Wooferland te trakteren, zelfs als u daar niet op zit te wachten! Gna! ;-)
Zoals bekend zijn de ademvrije meneer en ik deze zomer naar Wooferland geweest. Dat beviel dusdanig dat we besloten om ook naar de wintereditie in Paradiso te gaan. Eenmaal binnen had ik even een “oh jee, wat doe ik hier?!”-moment, toen bleek dat een aantal van de bezoekers eh, hoe zeg je dat politiek correct, wat eh, “Leidsepleinerig” waren dan dat ik aangenaam vind. Gelukkig bleek het in de praktijk reuze mee te vallen en was ik weer eens voor niets nerveus geworden.
In de hoofdzaal, waar de dj-booth omgetoverd was tot een heuse ijsschots, hebben we wat geswèngt en geschud (van links naar rechts). Na een sanitaire break besloten we eens te kijken in de bovenzaal, waar ik zeer blij verrast werd: dj JP, die ik deze zomer gemist had omdat we nog héél lang moesten fietsen en het dan wel heel erg laat zou worden, bleek te draaien. Ik ging hiervan dusdanig uit mijn plaat dat áls ik een staart gehad had, ik hem nu weer operatief vast had moeten laten zetten. Of zoiets.
Rond een uur of drie vonden we het wel weer mooi geweest en vertrokken we richting huis, wat gelukkig maar een klein stukje fietsen was. Misschien moet ik voor de zomereditie toch maar eens kijken of die dove dieren ondertussen niet stiekem een pensionnetje begonnen zijn…
*Doen Gremlins dat eigenlijk wel? Ik heb werkelijk geen idee!
Nu ik weer een beetje uitgejammerd ben, dacht ik dat het wel leuk was om u allen op een extreem verlaat verslagje van Winter Wooferland te trakteren, zelfs als u daar niet op zit te wachten! Gna! ;-)
Zoals bekend zijn de ademvrije meneer en ik deze zomer naar Wooferland geweest. Dat beviel dusdanig dat we besloten om ook naar de wintereditie in Paradiso te gaan. Eenmaal binnen had ik even een “oh jee, wat doe ik hier?!”-moment, toen bleek dat een aantal van de bezoekers eh, hoe zeg je dat politiek correct, wat eh, “Leidsepleinerig” waren dan dat ik aangenaam vind. Gelukkig bleek het in de praktijk reuze mee te vallen en was ik weer eens voor niets nerveus geworden.
In de hoofdzaal, waar de dj-booth omgetoverd was tot een heuse ijsschots, hebben we wat geswèngt en geschud (van links naar rechts). Na een sanitaire break besloten we eens te kijken in de bovenzaal, waar ik zeer blij verrast werd: dj JP, die ik deze zomer gemist had omdat we nog héél lang moesten fietsen en het dan wel heel erg laat zou worden, bleek te draaien. Ik ging hiervan dusdanig uit mijn plaat dat áls ik een staart gehad had, ik hem nu weer operatief vast had moeten laten zetten. Of zoiets.
Rond een uur of drie vonden we het wel weer mooi geweest en vertrokken we richting huis, wat gelukkig maar een klein stukje fietsen was. Misschien moet ik voor de zomereditie toch maar eens kijken of die dove dieren ondertussen niet stiekem een pensionnetje begonnen zijn…
*Doen Gremlins dat eigenlijk wel? Ik heb werkelijk geen idee!
donderdag 11 januari 2007
De Eloquente Kattenfluisteraar
Vandaag verscheen in de Volkskrant zowaar een ingezonden brief van Tom, de Kattenfluisteraar!
"Het is wel een verminkte versie hoor, de uiterst vriendelijk verwoorde kritiek op de Volkskrant zelf hebben ze eruit gehaald!", zegt Kattenfluisteraar Tom die hier naast me zit wat teleurgesteld. Ik vind het echter últra, vooral omdat dit al de derde keer is dat er een ingezonden brief van hem verschijnt; deze keer zelfs uitgeroepen tot "Brief van de dag"!
"Het is wel een verminkte versie hoor, de uiterst vriendelijk verwoorde kritiek op de Volkskrant zelf hebben ze eruit gehaald!", zegt Kattenfluisteraar Tom die hier naast me zit wat teleurgesteld. Ik vind het echter últra, vooral omdat dit al de derde keer is dat er een ingezonden brief van hem verschijnt; deze keer zelfs uitgeroepen tot "Brief van de dag"!
woensdag 10 januari 2007
woensdag 3 januari 2007
2007!
Aloha lieve allemaal!
Allereerst de domme rijmelarij van dit jaar: een boel lol/geluk/vrolijkheid* in je leven in 2007!
Ik hoop dat iedereen veilig oud en nieuw doorgekomen is, zonder oliebollenvoedselvergifting (I kick ass at galgje!) en/of ontplofte vingers. Wij hier in Huize Poelekie zijn allemaal min of meer heel, we zijn in ieder geval niet méér stuk dan we al waren. Behalve Meneer de Poes: die heeft een sneu luik. “Ontstoken”, zegt de huisarts. “Awww! Da's ZIELIG!” zeg ik, en daarom stel ik dan ook voor dat we even met z'n allen “Beterschap!” roepen, dat zal hij leuk vinden.
Dit jaar ben ik gestart met een nieuwe traditie: ik begin mijn jaar gewoon op 3 januari! Geen gehops om viezige stukken vuurwerkrestant te ontwijken, geen uitglijpartijen over van balkons gesmeten ranzige oliebollen en een significant kleiner aantal snotterige zoen-zoen-zoens van toevallige passanten. Dat laatste bedenk ik er nu spontaan bij, omdat ik erg houd van opsommingen in drie dingies.
Wat de Furby betreft, die maakt het prima, hij staat hier hoog, droog en katveilig op een plank (Zie? Daar is die opsomming in drieën weer!), er heeft nog niemand gereageerd...
Verder begint hier het dagelijkse leven weer een beetje op gang te komen, ik ben zowaar heel volwassen en verantwoordelijk al begonnen met het voorbereiden van tentamens die ik vanaf midden januari moet maken. En...heeft u zichzelf al versteld doen staan in het nieuwe jaar?
* Of iets anders naar keuze, ik ben niet zo moeilijk
Allereerst de domme rijmelarij van dit jaar: een boel lol/geluk/vrolijkheid* in je leven in 2007!
Ik hoop dat iedereen veilig oud en nieuw doorgekomen is, zonder oliebollenvoedselvergifting (I kick ass at galgje!) en/of ontplofte vingers. Wij hier in Huize Poelekie zijn allemaal min of meer heel, we zijn in ieder geval niet méér stuk dan we al waren. Behalve Meneer de Poes: die heeft een sneu luik. “Ontstoken”, zegt de huisarts. “Awww! Da's ZIELIG!” zeg ik, en daarom stel ik dan ook voor dat we even met z'n allen “Beterschap!” roepen, dat zal hij leuk vinden.
Dit jaar ben ik gestart met een nieuwe traditie: ik begin mijn jaar gewoon op 3 januari! Geen gehops om viezige stukken vuurwerkrestant te ontwijken, geen uitglijpartijen over van balkons gesmeten ranzige oliebollen en een significant kleiner aantal snotterige zoen-zoen-zoens van toevallige passanten. Dat laatste bedenk ik er nu spontaan bij, omdat ik erg houd van opsommingen in drie dingies.
Wat de Furby betreft, die maakt het prima, hij staat hier hoog, droog en katveilig op een plank (Zie? Daar is die opsomming in drieën weer!), er heeft nog niemand gereageerd...
Verder begint hier het dagelijkse leven weer een beetje op gang te komen, ik ben zowaar heel volwassen en verantwoordelijk al begonnen met het voorbereiden van tentamens die ik vanaf midden januari moet maken. En...heeft u zichzelf al versteld doen staan in het nieuwe jaar?
* Of iets anders naar keuze, ik ben niet zo moeilijk